Back أنتيغوريت Arabic Antiqorit Azerbaijani Antigorita Catalan Antigorit German Serpentine group#Antigorite English Antigorita Spanish Antigorita Basque Antigorite French אנטיגוריט HE Antigorite Italian
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
(Mg,Fe)3Si2O5(OH)4[1] |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
2,5-6[potrzebny przypis] |
| Przełam |
zadziorowaty, rzadziej muszlowy |
| Łupliwość |
doskonała wg (100) |
| Pokrój kryształu |
tabliczkowe, łuskowe, ziarniste, listewkowe |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy |
| Gęstość minerału |
2,55-2,64 (najczęściej 2,61)[potrzebny przypis] g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
szara, żółta, zielona, niebieskawa, czarna |
| Rysa |
jasnozielona |
| Połysk |
woskowy, tłusty |
| Współczynnik załamania |
nα 1,558-1,567, nβ 1,565, nγ 1,562-1,574 |
| Inne |
pleochroizm - odmiany zasobne w żelazo mogą wykazywać następujące barwy: bladozielonkawożółty i bladozielony |
Antygoryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy serpentynów. Należy do minerałów pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.
Nazwa wywodzi się od Antigoro (nazwa doliny we włoskim Piemoncie) – miejsca pozyskiwania czystego antygorytu. Znane w gemmologii odmiany: bowenit i williamsyt.
- ↑ Antigorite Mineral Data. webmineral.com. [dostęp 2011-01-19].