Apostolski symbol wiary

Apostolski symbol wiary (łac. Symbolum Apostolorum lub Symbolum Apostolicum), w skrócie Symbol Apostolski (potocznie: Skład apostolski, Wierzę w Boga, z łac. credo – wierzę) – najwcześniejsze wyznanie wiary Kościoła katolickiego. Pierwsze pisane świadectwo tekstu sięga początku III wieku. Późniejsza legenda przypisała autorstwo samym Apostołom. Autorytet tego Credo wziął się, po pierwsze, z faktu jego powstania w Rzymie, który od początku cieszył się szczególnym autorytetem wśród innych kościołów lokalnych Zachodu, po drugie, stąd, że jego treść postrzegano jako odbicie apostolskiej tradycji wiary^[1]. W symbolu wyrażona jest wiara w Trójcę Świętą, używa go przede wszystkim Zachód chrześcijański: Kościół rzymskokatolicki, Kościoły starokatolickie, anglikanie, liczne wyznania protestanckie. W Kościele rzymskokatolickim odmawiany jest jako modlitwa prywatna, a także publicznie w czasie takich nabożeństw jak różaniec czy koronka do Miłosierdzia Bożego. W różnych wersjach językowych Mszału rzymskiego Symbol Apostolski jest podany jako alternatywny wobec zazwyczaj recytowanego w niedziele Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego, w Mszale polskim nie został jednak ujęty.