Araukaria chilijska | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
araukaria | ||
Nazwa systematyczna | |||
Araucaria A. L. Jussieu Gen. 413. 4 Aug 1789[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
A. imbricata Pav. (=Araucaria araucana (Molina) K.Koch)[2] | |||
Synonimy | |||
|
Araukaria, igława (Araucaria Juss.) – rodzaj drzew iglastych z rodziny araukariowatych. Obejmuje 19 gatunków[4]. Dwa gatunki rosną w południowej części Ameryki Południowej, pozostałe we wschodniej Australii, na Nowej Gwinei i Nowej Kaledonii[5]. Drzewa są wiecznozielone, dwupienne (rzadko jednopienne[6]) i wyróżniają się regularnym pokrojem[7].
Nazwa rodzaju pochodzi od Indian Araukanów, rdzennych mieszkańców Chile, których tereny porastały drzewa tego rodzaju. Nasiona araukarii chilijskiej są jadalne i spożywane przez tubylców[5]. Jadalne są także nasiona innych gatunków (np. araukarii Bidwilla i brazylijskiej)[8]. Niektóre gatunki dostarczają wartościowego drewna. Uprawiane są też jako rośliny ozdobne. W klimacie umiarkowanym popularną rośliną pokojową jest araukaria wyniosła. Jedynym gatunkiem możliwym do uprawy w gruncie w tej strefie jest araukaria chilijska (młode rośliny wymagają jednak ochrony przed mrozem)[8][6].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ruggiero
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ing
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie tpl
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie szweykowscy
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie seneta
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie silba