Arnulf Holenderski

Arnulf

hrabia Holandii (Zachodniej Fryzji)
Okres	od 8 maja 988 do 18 września 993
Poprzednik	Dirk II
Następca	Dirk III
Dane biograficzne
Dynastia	Pierwsza dynastia holenderska
Data i miejsce urodzenia	ok. 951 Gandawa
Data śmierci	18 września 993
Ojciec	Dirk II
Matka	Hildegarda Flandryjska
Rodzeństwo	Egbert, Erlinde
Żona	Lutgarda Luksemburska
Dzieci	Dirk, Zygfryd Adelina
Multimedia w Wikimedia Commons

Arnulf, także Arnold, nazywany Arnulf z Gandawy (ur. ok. 951 w Hadze, zm. 18 września 993 w bitwie pod Winkel w Zachodniej Fryzji) – trzeci hrabia Holandii (zwanej wówczas Zachodnią Fryzją) z rodu Gerolfingów od 988 roku do swojej śmierci.

Był najstarszym synem Dirka II (Teodoryka II; panował 939–988) oraz Hildegardy, najprawdopodobniej córki hrabiego Flandrii Arnulfa I Wielkiego. Po raz pierwszy wymieniany jest w źródłach w 970 roku (razem ze swoimi rodzicami). Jego młodszy brat, Egbert, został w 977 biskupem Trewiru, a siostra Erlinde została mniszką.

W 983 roku Arnulf wsparł cesarza Ottona II i jego następcę Ottona III podczas ich wyprawy do Werony i Rzymu. Odkąd został hrabią w 988, poszerzył granice swojego terytorium na południe. Poczynił też donacje na rzecz klasztoru Egmond, w tym Overschie i Hillegersberg (dawne Bergan, nazwane na cześć matki Arnulfa).

Arnulf był pierwszym hrabią, który wszedł w konflikt z Zachodnią Fryzją, na której terytorium prowadził ekspansję w 993. 18 września tego roku zginął w bitwie z nimi pod Winkel w Zachodniej Fryzji. Następcą został małoletni syn Dirk, za którego regentką była wdowa po Arnulfie, wspierana też przez cesarzy Ottona III i od 1002 Henryka II Świętego, jej szwagra.