Strona tytułowa | |
Autor | |
---|---|
Tematyka | |
Wydanie oryginalne | |
Język | |
Data wydania |
1713 |
Wydawca |
Ars Conjectandi (z łac. Sztuka przewidywania[1]) – książka o kombinatoryce i matematycznym prawdopodobieństwie napisana przez Jakoba Bernoulliego i opublikowana w osiem lat po jego śmierci, w 1713, przez jego bratanka Niklausa Bernoulliego. Dzieło uważane jest za przełomowe, konsolidujące wiele kombinatorycznych tematów oraz zagadnień z teorii prawdopodobieństwa, jak na przykład pierwsza wersja prawa wielkich liczb. Stanowi podwaliny dla opisywanych zagadnień. Uznane zostało przez wielu historyków matematyki za kamień milowy nie tylko w prawdopodobieństwie, lecz w całej kombinatoryce. Praca ta miała wielki wpływ na ówczesnych i późniejszych matematyków, na przykład Abrahama de Moivre’a.
Bernoulli napisał dzieło między 1684 a 1689, bazując na pracach takich matematyków jak: Christiaan Huygens, Gerolamo Cardano, Pierre de Fermat i Blaise Pascal. Wprowadził podstawowe pojęcia kombinatoryczne, takie jak: teoria permutacji i kombinacji oraz problemy powiązane ze wzrostem, na przykład uzyskiwanie i własności tytułowych liczb Bernoulliego. Główne pojęcia z prawdopodobieństwa, takie jak wartość oczekiwana, stanowiły również znaczną część tego ważnego dzieła.