Wykonawca albumu koncertowego | ||||
Johnny Cash | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
13 stycznia 1968 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
43:24 (wersja LP) | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
At Folsom Prison – album Johnny’ego Casha nagrany na żywo 13 stycznia 1968 w czasie koncertu w więzieniu Folsom w Kalifornii. Oprócz Casha na koncercie wystąpił także Carl Perkins. Podobnie jak drugi "więzienny" album At San Quentin powszechnie uważany za jeden z najlepszych albumów koncertowych[potrzebny przypis].
Album otwierają tradycyjne słowa Casha, którymi zaczynał swój każdy występ "Hello, I'm Johnny Cash", po których rozpoczyna się jeden z jego największych przebojów "Folsom Prison Blues" opowiadający o cierpieniach uwięzionego w Folsom Prison przestępcy. Pomiędzy utworami Cash często rozmawia z więzienną publicznością która entuzjastycznie reaguje na jego słowa. Padają między innymi słowa, które w późniejszym czasie pojawiły się w biograficznym filmie o Cashu "Spacer po linie" - "This show is being recorded for an album release on Columbia Records and you can't say 'hell' or 'shit' or anything like that." (Ten koncert jest nagrywany i będzie wydany przez Columbia Records więc nie wolno wam krzyczeć takich słów jak "gówno" czy "do diabła"), a po aplauzie publiczności Cash dodaje "pewnie później i tak te słowa usuną". W czasie koncertu kilkakrotnie słychać zapowiedzi przez głośnik wzywające różnych więźniów.
Ostatnia piosenka albumu to "Greystone Chapel", napisana przez więźnia Glena Sherleya. Cash usłyszał tę piosenkę dzień wcześniej, kiedy odtworzył mu ją z taśmy więzienny pastor i słowa utworu tak poruszyły Casha, że zdecydował się zaśpiewać ten utwór w czasie koncertu.
W pierwszym wydaniu albumu na płycie winylowej brakowało części nagranych w czasie koncertów utworów (z powodu braku miejsca), w wydanej w 2000 reedycji płyty na CD pojawiają się niektóre z usuniętych piosenek ale nadal nie jest to cały koncert - brakuje na niej czterech wykonanych w tym dniu utworów - "I'm Not in Your Town to Stay," "I've Got a Woman," "Long Legged Guitar Picking Man," i druga wersja "Greystone Chapel".
W czasie koncertu Cash prosi o szklankę wody komentując jak brudna jest ta woda - w przesadzonej formie z pewną licentia poetica scena ta pokazana jest w filmie "Spacer po linie".
W 2003 płyta została włączona do National Recording Registry Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych. W 2006 stacja Country Music Television dała tej płycie trzecie miejsce na liście 40 najlepszych płyt country. Album został sklasyfikowany na 88. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[4].
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>