Back الباكوسيات Arabic Вакханки (трагедия) Bulgarian Les bacants Catalan Bacchanterne Danish Die Bakchen German Βάκχαι (τραγωδία) Greek The Bacchae English Bakĥantinoj (tragedio) Esperanto Las bacantes Spanish Bakkhantit (Euripides) Finnish
 Scena śmierci Penteusza rozszarpywanego przez menady. Attycka ceramika czerwonofigurowa (V wiek p.n.e.) Muzeum w Luwrze | |
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka | |
| Typ utworu | |
| Data powstania |
406 p.n.e. |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
Bachantki[1] lub Bakchantki[2] (Βάκχαι, Bakchai) – ostatnia z tragedii Eurypidesa (406 p.n.e.), wystawiona podczas agonu roku 405 p.n.e., krótko po śmierci autora. Utwór jest adaptacją bachicznego mitu o początkach kultu Dionizosa oraz opozycji i kontrowersjach, jakie wśród bardziej konserwatywnych mieszkańców Hellady wywoływały żywiołowe praktyki jego zwolenników.
Utwór przedstawia dramatyczne dzieje króla Teb Penteusza, który swój sprzeciw wobec nowych, burzących stary porządek praktyk przypłacił życiem. Wątek, wykorzystany już wcześniej przez Ajschylosa (Pentheus), wzbogacony został o element zemsty Dionizosa na siostrach swojej tragicznie zmarłej matki, publicznie podających w wątpliwość fakt jego boskości.
Bachantki przez niektórych badaczy literatury klasycznej uznawane są za jeden z najlepszych (Łanowski[2]), jeżeli nie najlepszy (Kitto[1]) utwór w całej, zachowanej do naszych czasów, twórczości Eurypidesa.
- ↑ a b H.D.F. Kitto: Tragedia grecka. Studium literackie (przełożył J.Margański). Kraków: Homini, 2003, s. 339-349. ISBN 83-909040-0-4.
- ↑ a b Eurypides: Tragedie (przełożył Jerzy Łanowski). T. IV. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2007, s. 10-17, seria: Biblioteka Antyczna. ISBN 978-83-7469-507-7.