Back Bacillariophyceae English Bacillariophyceae French Diatomeje Croatian 원시배선규조류 Korean Bacillariophyceae Portuguese Bacillariophyceae Swedish
_(18413843545).jpg)
| |
| Systematyka[1] | |
| Domena | |
|---|---|
| Supergrupa | |
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Klasa |
Bacillariophyceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Bacillariophyceae Haeckel 1878 Haeckel, E. (1878). Das Protistenreich. Eine populäre uebersicht über das Formengebiet der niedersten Lebewesen. Mit einem wissenschaftlichen Anhange: System der Protisten. pp. 1-104, 58 figs. Leipzig: Ernst Günther's Verlag. | |
Bacillariophyceae – klasa glonów. Pierwotnie obejmująca wszystkie okrzemki, w niektórych późniejszych ujęciach jedynie jedną z ich grup.
Klasę Bacillariophyceae zdefiniował Ernst Haeckel w 1878 roku i przez ponad wiek powszechnie obejmowała ona wszystkie taksony określane polską nazwą okrzemki. W niektórych ujęciach była jedyną klasą gromady Bacillariophyta. W 1990 roku Round i Crawford zaproponowali podział okrzemek na trzy klasy: Coscinodiscophyceae (okrzemki centryczne), Fragilariophyceae (okrzemki pierzaste bez rafy na pancerzyku) i Bacillariophyceae (okrzemki pierzaste z rafą). W 2004 roku Medlin i Kaczmarska uznały, że różnice między okrzemkami pierzastymi rafowymi i bezrafowymi nie pozwalają na wyróżnienie ich jako równorzędnych grup i zaproponowały połączenie wszystkich w klasę Bacillariophyceae. Z kolei okrzemki centryczne podzieliły na Coscinodiscophyceae i Mediophyceae, ale te drugie uznały za bliższe pierzastym i połączyły z nimi w podgromadę Bacillariophytina[2].
Według opisu diagnostycznego Medlin i Kaczmarskiej są to okrzemki o symetrii dwubiegunowej, zwykle osiowej, z biegnącą przez środek okrywy rafą lub pseudorafą (sternum). Aparat Golgiego zwykle położony blisko jądra komórkowego. Budowa pirenoidu zróżnicowana, przy czym jest on połączony z tylakoidami. Rozmnażanie na drodze izogamii lub anizogamii. Dwubiegunowość wymuszona wzrostem auksospory, która ma po bokach peryzonium uniemożliwiające równomierny wzrost w symetrii promienistej. Wczesne stadia auksospory mogą zwierać płytki. Plemniki zachowują chloroplasty. Przyjmuje się, że przedstawiciele tej klasy wyewoluowali z form centrycznych[2].
W systemie AlgaeBase w 2024 roku przyjęto propozycję Medlin i Kaczmarskiej, a do klasy Bacillariophyceae włączano wówczas następujące taksony[1]:
- podklasa Bacillariophycidae
- rząd Achnanthales
- rząd Bacillariales
- rząd Cymbellales
- rząd Dictyoneidales
- rząd Lyrellales
- rząd Mastogloiales
- rząd Naviculales
- rząd Surirellales
- rząd Thalassiophysales
- podklasa Eunotiophycidae
- rząd Eunotiales
- podklasa Fragilariophycidae
- rząd Cyclophorales
- rząd Fragilariales
- rząd Licmophorales
- rząd Protoraphidales
- rząd Rhabdonematales
- rząd Thalassionematales
- podklasa Urneidophycidae
- rząd Koernerellales
- rząd Plagiogrammales
- rząd Rhaphoneidales
- rząd Striatellales
- 483 gatunki incertae sedis
- ↑ a b M.D. Guiry, G.M. Guiry: Class: Bacillariophyceae. [w:] AlgaeBase [on-line]. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. [dostęp 2024-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Linda K. Medlin, Irena Kaczmarska, Evolution of the diatoms: V. Morphological and cytological support for the major clades and a taxonomic revision, „Phycologia”, 43 (3), 2004, s. 245–270, DOI: 10.2216/i0031-8884-43-3-245.1, ISSN 0031-8884 [dostęp 2024-07-01] (ang.).