Back to Basics

Back to Basics
Okładka
Wykonawca albumu studyjnego
Christina Aguilera
Wydany

10 sierpnia 2006
(Zobacz daty wydania)

Nagrywany

20042006

Gatunek

pop, R&B, jazz, soul, swing, blues

Długość

78:55

Wydawnictwo

RCA

Producent

Christina Aguilera (wyk.), Ben H. Allen, Big Tank, DJ Premier, Rich Harrison, Kwamé, L Boogie, Linda Perry, Q, Tony Reyes, Charles Roane, Mark Ronson[1]

Oceny
Album po albumie
Stripped
(2002)
Back to Basics
(2006)
Keeps Gettin’ Better – A Decade of Hits
(2008)
Single z albumu Back to Basics
  1. Ain’t No Other Man
    Wydany: 6 czerwca 2006
  2. Hurt
    Wydany: 19 września 2006
  3. Candyman
    Wydany: 20 lutego 2007
  4. Slow Down Baby
    Wydany: 24 lipca 2007
  5. Oh Mother
    Wydany: 23 listopada 2007

Back to Basics – piąty album studyjny amerykańskiej wokalistki Christiny Aguilery, wydany 10 sierpnia 2006 roku nakładem RCA Records. Jest to wydawnictwo dwupłytowe, na którym znalazły się łącznie dwadzieścia dwie piosenki. Aguilera jest producentką wykonawczą płyty; pracując nad jej powstaniem kolaborowała między innymi z DJ Premierem, Richem Harrisonem, Lindą Perry, Robem Lewisem i Markiem Ronsonem. Krążek nagrywano począwszy od stycznia 2005 roku aż do kwietnia 2006.

Zainspirowana twórczością swych idoli – Billie Holiday, Etty James, Otisa Reddinga i Elli Fitzgerald, Aguilera postanowiła tchnąć w zawarty na albumie materiał ducha old-schoolowego jazzu, bluesa i soulu. Choć nagrany w tradycji muzyki lat 20., 30. i 40. XX wieku, Back to Basics charakteryzuje się jednocześnie współczesną produkcją muzyczną; balansuje na pograniczu popu i R&B. Charakterystycznym zabiegiem podczas nagrywania albumu było samplowanie; w singlowym utworze „Candyman” wykorzystano choćby przyśpiewkę Tarzan & Jane Swingin’ on a Vine. Album, natchniony wydarzeniami z życia Aguilery, w tym jej małżeństwem z Jordanem Bratmanem, okazał się przebojem komercyjnym, a także spotkał się z dużym powodzeniem artystycznym i uchodzi za jedno z najbardziej udanych dzieł Aguilery. Zajął miejsce pierwsze listy Billboard 200, plasował się też na szczytach notowań hitów wydawniczych w takich krajach, jak Australia, Japonia, Kanada, Niemcy, Rosja i Wielka Brytania.

Promując album, Aguilery przyjęła alter ego Baby Jane, pochodzące od imienia bohaterki thrillera Co się zdarzyło Baby Jane? (1962). Jej image uległ zmianie; ubiorem i makijażem artystka imitowała styl gwiazd złotej ery Hollywood. By nagłośnić wydanie Back to Basics i pochodzących z niego singli wokalistka występowała w programach telewizyjnych oraz na galach takich jak MTV Movie Awards 2006 i MTV Video Music Awards '06. W listopadzie 2006 Aguilery ruszyła w blisko dwuletnią, światową trasę koncertową Back to Basics Tour. Album promowany był przez trzy single międzynarodowe („Ain’t No Other Man”, „Hurt” i „Candyman”) oraz dwa wydane w rejonach wyselekcjonowanych („Slow Down Baby”, „Oh Mother”).

W czerwcu 2008 magazyn Entertainment Weekly ogłosił listę stu najlepszych albumów muzycznych minionych dwudziestu pięciu lat; Back to Basics zajął na niej miejsce #80[7].

  1. a b Stephen Thomas Erlewine: Back to Basics – Christina Aguilera. AllMusic. [dostęp 2021-06-16]. (ang.).
  2. Browne, David (2006-08-15). „Review: Christina Aguilera – Back to Basics”. Blender. (ang.) [dostęp 2010-08-07].
  3. Rosen, Jody (2006-08-24). „Christina Aguilera – Back to Basics (2006)”. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  4. Joseph, Mike (2006-08-28). „Christina Aguilera: Back to Basics”. popmatters.com. (ang.) [dostęp 2010-08-07].
  5. Eliscu, Jenny (2006-08-15). „Back to Basics by Christina Aguilera”. Rolling Stone. (ang.) [dostęp 2010-08-24].
  6. Cinquemani, Sal (2006-08-06). „Christina Aguilera: Back To Basics”. Slant Magazine. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  7. „The New Classics: Music”. Entertainment Weekly. (2008-06-17). (ang.) [dostęp 2010-08-07].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy