Bakterie


Bakterie
Ilustracja
Pałeczka okrężnicy (Escherichia coli)
Systematyka
Domena

bakterie

Nazwa systematyczna
Bacteria Woese, Kandler i Wheelis, 1990[1]
Synonimy
  • Eubacteria Woese i Fox, 1977>[2]
  • Neobacteria Möhn, 1984[3]
  • Bacteriobiota Luketa, 2012[4]
Salmonella typhimurium – preparat mikroskopowy barwiony metodą Grama
Wyhodowane z próbek wody mikroorganizmy na pożywce agarowej

Bakterie (łac. bacteria, od gr. βακτήριον baktērion „pałeczka, laseczka”) – grupa mikroorganizmów, stanowiących osobną domenę. Są to najczęściej jednokomórkowce (choć istnieją też prymitywne formy wielokomórkowe[5]), często tworzą kolonie i mają budowę prokariotyczną. Badaniem bakterii zajmuje się bakteriologia.

Cechą charakterystyczną budowy komórek bakteryjnych jest brak otoczonych błoną organelli, takich jak jądro komórkowe czy mitochondrium, które występują u wszystkich innych organizmów żywych – grzybów, roślin, protistów i zwierząt. Wielkość komórek bakterii mieści się w zakresie od 0,175 μm u Mycoplasma do 750 μm u Thiomargarita namibiensis[6]. Mogą mieć różne kształty, np. kulisty, pałeczkowaty lub spiralny. Niektóre bakterie potrafią łączyć się ze sobą, tworząc luźne, charakterystyczne układy przestrzenne (np. pakietowce, paciorkowce, trychomy).

Bakterie występują we wszystkich biotopach. Można je spotkać w glebie, w innych organizmach i w wodzie, na lodowcach Antarktydy i wokół oceanicznych kominów hydrotermalnych. Występują także na terenach radioaktywnych, co udowodnił eksperyment, w czasie którego bakterie poddawano działaniu promieniowania jonizującego[7]. W jednym gramie gleby można znaleźć nawet 40 milionów komórek tych organizmów, a około milion w mililitrze wody słodkiej. Na Ziemi jest w przybliżeniu pięć kwintylionów (5x1030) bakterii, które stanowią znaczną część biomasy planety[8].

Dotąd nie udało się opisać wszystkich bakterii. Przyczyną jest ogromna różnorodność tej grupy organizmów, ich małe rozmiary oraz problem z przetrzymywaniem w laboratoriach – gatunki z około połowy gromad nie mogą być hodowane[9].

Pod względem sposobu odżywiania się, można je podzielić na heterotrofy i autotrofy, a także symbionty, komensale i pasożyty. Niejednokrotnie stawały się endosymbiontami.

Bakterie odgrywają ważną rolę w obiegu biogennych pierwiastków (są destruentami). Biorą udział w podtrzymywaniu wszystkich cykli biogeochemicznych (np. obiegu azotu) oraz w procesach fermentacji i gnicia. Jako symbionty żyjące w organizmach zwierząt, w tym ludzi, odpowiadają m.in. za trawienie pokarmów, umożliwiając lub przynajmniej ułatwiając w ten sposób ich odżywianie. Są producentami różnych ważnych dla funkcjonowania ekosystemu substancji, np. niektórych witamin dla konsumentów. Niektóre bakterie mogą zakłócać funkcjonowanie organizmów, powodując u nich choroby. W przemyśle i biotechnologii bakterie są niezwykle cenione, w tym przy biologicznym oczyszczaniu ścieków (jako główny element osadu czynnego) oraz przy wytwarzaniu produktów spożywczych, np. jogurtu i sera. Stosunkowo łatwo poddają się manipulacjom genetycznym, dzięki czemu mogą być wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym do produkcji peptydów i białek, które trudno uzyskać z innych źródeł. Modyfikowane genetycznie bakterie są producentami, między innymi, insuliny (stosowanej jako lek w terapii cukrzycy).

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Woese1990
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie WoeseFox1977
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. Alessandro Minelli, Biological Systematics, Dordrecht: Springer Netherlands, 1994, s. 218–219, DOI10.1007/978-94-011-9643-7, ISBN 978-0-412-62620-3 [dostęp 2021-04-15] (ang.).
  4. Stefan Luketa, New views on the megaclassification of life, „Protistology”, 7 (14), 2012, s. 218–237 (ang.).
  5. Nicholas A. Lyons, Roberto Kolter, On The Evolution of Bacterial Multicellularity, „Current opinion in microbiology”, 24, 2015, s. 21–28, DOI10.1016/j.mib.2014.12.007, ISSN 1369-5274, PMID25597443, PMCIDPMC4380822 [dostęp 2021-03-11].
  6. H.N. Schulz, B.B. Jorgensen. Big bacteria. „Annu Rev Microbiol”. 55, s. 105–137, 2001. DOI: 10.1146/annurev.micro.55.1.105. PMID: 11544351. 
  7. J.K. Fredrickson, J.M. Zachara, D.L. Balkwill, D. Kennedy i inni. Geomicrobiology of High-Level Nuclear Waste-Contaminated Vadose Sediments at the Hanford Site, Washington State. „Applied and Environmental Microbiology”. 70 (7), s. 4230–4241, lipiec 2004. DOI: 10.1128/AEM.70.7.4230-4241.2004. PMID: 15240306. [dostęp 2008-08-30]. 
  8. Whitman WB., Coleman DC., Wiebe WJ. Prokaryotes: the unseen majority. „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”. 95 (12), s. 6578–6583, czerwiec 1998. PMID: 9618454. 
  9. Rappé MS., Giovannoni SJ. The uncultured microbial majority. „Annual Review of Microbiology”. 57, s. 369–394, 2003. DOI: 10.1146/annurev.micro.57.030502.090759. PMID: 14527284. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy