Back بالدوين الثالث، كونت هينو Arabic Балдуин III (Хенегау) Bulgarian Balduí III d'Hainaut Catalan Balduin III. Henegavský Czech Balduin III. (Hennegau) German Βαλδουίνος Γ΄ του Αινώ Greek Baldwin III, Count of Hainaut English Balduino III de Henao Spanish Baudouin III de Hainaut French בלדווין השלישי, רוזן אנו HE
| Hrabia Hainaut | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Baldwin IV, Gerard, Gertruda, Jolanta, Rychilda |
Baldwin III (z Hainaut) (ur. 1088, zm. 17 grudnia 1120) – hrabia Hainaut w latach 1098–1120.
Był najstarszym synem hrabiego Baldwina II i Idy z Louvain. Był zaręczony z Adelajdą z Maurienne w młodym wieku, ale zdecydował się zerwać zaręczyny, co wywołało skandal. Adelajda udała się do papieża Kaliksta II, który potwierdził legalność małżeństwa. Mimo wszystko poślubił Jolantę von Gelre. Władzę objął w 1098 roku; do 1103 roku regencję sprawowała jego matka. W trakcie jego panowania próbował po śmierci Baldwina VII, hrabiego Flandrii, przejąć jego funkcję. Została ona jednak zapisana Karolowi I Dobremu, który je ostatecznie przejął. Tak jak jego ojciec planował odzyskać Flandrię; próbował do tego wykorzystać konflikt hrabiego Roberta II Jerozolimskiego z cesarzem Henrykiem IV i do 1110 przejściowo zajął Cambrai. Baldwin III zmarł podczas polowania mając ok. 33 lat w 1120 roku, a jego dziedzicem został ok. dziesięcioletni syn, Baldwin IV. Młodszemu Gerardowi przypadły Dale i Dodewaard, należące wcześniej do jego matki – został on protoplastą rodu dziedziców tych ziem.