Balon zaporowy

Brytyjskie balony zaporowe nad Londynem podczas I wojny światowej
Amerykańskie balony zaporowe w Parris Island w Karolinie Południowej podczas II wojny światowej

Balon zaporowy – bezzałogowy balon na uwięzi, który z systemem lin stalowych stosowano jako zaporę balonową dla wrogich samolotów bombowych. Zapory były ustawiane na określonych wysokościach w celu uniemożliwienia dolotu i wykonania bezpośrednich ataków przez samoloty przeciwnika na ochraniany obiekt lub rejon ze średnich i małych wysokości. Zderzenie z liną miało powodować uszkodzenie samolotu, a przynajmniej utrudnić podejście do celu ataku. Niektóre wersje balonów przenosiły małe ładunki wybuchowe, aby zwiększyć prawdopodobieństwo zniszczenia samolotu. By zwiększyć wysokość zapory, balony ustawiano niekiedy w dwóch rzędach (jeden nad drugim – tak zwany układ tandemowy), dzięki czemu zapora balonowa wznosiła się na wysokość aż 4000 metrów.

Balony zaporowe stosowane były w okresie II wojny światowej jako osłona ważnych celów, na przykład baz wojskowych, węzłów komunikacyjnych czy dużych miast przed bombardowaniem przez lotnictwo wojskowe, między innymi w systemie obrony przeciwlotniczej Londynu podczas bitwy o Anglię.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in