Pochodzenie | |
---|---|
Czas i miejsce powstania |
wczesne lata 40. XX wieku[1] (około 1940 roku), USA (Nowy Jork) |
Instrumenty |
saksofon, trąbka, instrumenty dęte, fortepian, kontrabas, perkusja |
Największa popularność |
od 1945 roku[1] do wczesnych lat 50. |
Gatunki pokrewne | |
Podgatunki | |
hard bop, cool jazz, post-bop, neo bop , bop vocals[1] |
Bebop (również rebop[2], lub po prostu bop[2]) – styl jazzowy z początków lat 40. XX wieku. Powstał na wschodnim wybrzeżu USA. Główni twórcy: Charlie Parker (ps. Bird), Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Fats Navarro, Bud Powell. W porównaniu z wcześniejszymi stylami muzyki jazzowej, np. swingiem, charakteryzował się dużą swobodą interpretacyjną, improwizacją, bogatą rytmiką, skokowo rozwijaną melodią i przyspieszeniem frazy[3]. Dał początek jazzowi nowoczesnemu.