Benzoesan sodu
|
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
benzoesan sodu
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
łac. natrium benzoicum[1], natrii benzoas
|
| inne
|
sól sodowa kwasu benzoesowego, E211
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C7H5NaO2
|
| Inne wzory
|
C
6H
5CO
2Na, C
6H
5COONa, PhCOONa
|
| Masa molowa
|
144,10 g/mol
|
| Wygląd
|
bezwonny[2], biały lub prawie biały krystaliczny lub ziarnisty proszek albo płatki[3] o lekko słodkim smaku[2]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
532-32-1
|
| PubChem
|
517055
|
| SMILES
|
O=C([O-])C1=CC=CC=C1.[Na+]
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C7H6O2.Na/c8-7(9)6-4-2-1-3-5-6;/h1-5H,(H,8,9);/q;+1/p-1
|
| InChIKey
|
WXMKPNITSTVMEF-UHFFFAOYSA-M
|
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
A16AX11 A16AX30 V04CG30
|
|
|
|
|
Benzoesan sodu, E211, C
6H
5COONa – organiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu benzoesowego, stosowana jako konserwant żywności. Na skalę przemysłową uzyskuje się go syntetycznie[2][6]. Ma właściwości bakteriostatyczne i fungistatyczne, hamuje rozwój drożdży, pleśni, bakterii masłowych, octowych oraz w mniejszym stopniu mlekowych. Obecność dwutlenku siarki, dwutlenku węgla, soli kuchennej, cukru spożywczego, kwasu sorbowego (lub jego soli) zwiększa jego aktywność[2].
