Bezirk Bialystok (pl. Okręg Białostocki)[1] – jednostka administracyjna utworzona 22 lipca 1941 w związku z utworzeniem na Białostocczyźnie niemieckiej administracji cywilnej, która zastąpiła wojskowe władze okupacyjne działające na tym terenie po ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941.
Okręg Białostocki miał charakter rejencji ze strukturą administracyjną analogiczną do istniejącej w Prusach Wschodnich. W jego granicach znalazło się przedwojenne województwo białostockie (bez Suwalszczyzny i dwóch gmin na prawym brzegu Pisy) oraz część powiatów prużańskiego i brzeskiego z dawnego województwa poleskiego[2]. Na mocy dekretu z 18 września 1941 terytorium okręgu powiększono o obwód grodzieński[2].
Okręg Białostocki miał powierzchnię 31 426 km²[1] i zamieszkiwało go 1682 tys. osób[2].