Bitwa morska pod Schooneveld

Bitwa morska pod Schooneveld

Wojna Francji z koalicją
Pierwsza bitwa pod Schooneveld, 7 czerwca 1673, Willem van de Velde, starszy, obraz namalowany ok. 1684
Czas	7 czerwca i 14 czerwca 1673
Miejsce	Schooneveld, przybrzeżne wody przy ujściu rzeki Skaldy
Terytorium	Morze Północne
Wynik	taktyczne i strategiczne zwycięstwo Holandii
Strony konfliktu
Republika Zjednoczonych Prowincji Anglia Francja
Dowódcy
Michiel de Ruyter książę Rupert
Siły
52 liniowce, 11 fregat, 25 branderów 81 okrętów liniowych, 11 fregat, 36 branderów
Straty
żaden okręt nie został stracony, część doznała uszkodzeń. Zginęli holenderscy wodzowie: wiceadmirał Volckhard Schram i kontradmirał David Vlugh 2 okręty francuskie i 1 angielski, do tego większość okrętów floty poważnie uszkodzona
Położenie na mapie świata miejsce bitwy
51,4308°N 3,5289°E/51,430800 3,528900

Bitwa morska pod Schooneveld (nazywana bitwą podwójną; niekiedy spotkać można nazwę bitwa pod Schouneveld lub Schoneveld) – starcie zbrojne, które miało miejsce 7 i 14 czerwca 1673 podczas III wojny angielsko-holenderskiej będącej częścią ogólnoeuropejskich zmagań w ramach wojny Francji z koalicją.

Bitwa pod Schooneveld to właściwie dwie bitwy rozegrane w odstępie jednego tygodnia i mające swój początek w tym samym miejscu. Stoczone zostały przez angielsko-francuską flotę dowodzoną przez księcia Ruperta oraz flotę holenderską dowodzoną przez de Ruytera. Holenderskie zwycięstwo w dwóch bitwach pod Schooneveld razem z sierpniowym zwycięstwem w bitwie pod Texel uratowały Holandię przed francusko-angielską inwazją.