Bitwa nad Little Bighorn

Bitwa nad Little Bighorn

Wojna o Black Hills
Charles Marion Russell: Ostatni bój Custera (1903)
Czas	25 czerwca 1876
Miejsce	w pobliżu Little Bighorn River (Montana)
Terytorium	Stany Zjednoczone
Wynik	zdecydowane zwycięstwo Indian
Strony konfliktu
Lakotowie Szejeni Arapaho Stany Zjednoczone
Dowódcy
Siedzący Byk Szalony Koń ppłk George Custer † ppłk Myles Keogh † mjr Marcus Reno kpt. Frederick Benteen por. James Calhoun †
Siły
950–1200 wojowników bezpośrednio łącznie ok. 1500–2500 wojowników 31 oficerów 566 żołnierzy 15 uzbrojonych cywilów 35–40 zwiadowców
Straty
Co najmniej 136 zabitych i ok. 160 rannych (według zeznań Siedzącego Byka i Czerwonego Konia[1] [2]) 268 zabitych (16 oficerów, 242 żołnierzy, 10 cywilów i zwiadowców), ok. 55 rannych
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
Położenie na mapie Montany miejsce bitwy
45°34′13,0″N 107°25′39,3″W/45,570278 -107,427583
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa nad Little Bighorn (zwana także przez Indian Bitwą na Greasy Grass) – bitwa stoczona 25 czerwca 1876 roku pomiędzy żołnierzami 7 Regimentu Kawalerii US Army dowodzonymi przez ppłk. George’a A. Custera a Indianami północnoamerykańskimi, głównie Dakotami, pod wodzą Szalonego Konia (Tashunka Witko), Siedzącego Byka (Tatanka Yotanka) i innych wodzów.

Indianie bitwę wygrali, wszyscy uczestniczący w niej żołnierze czołowych kompanii 7. regimentu oraz towarzyszący im cywile zginęli, ale nie powstrzymało to podboju Wielkich Równin i Gór Czarnych przez Amerykanów.