Bitwa pod Adrianopolem

Ten artykuł od 2022-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy bitwy Rzymu z Gotami w roku 378. Zobacz też: inne bitwy pod Adrianopolem.

Bitwa pod Adrianopolem

wojna Rzymu z Gotami 376–382
Schemat bitwy
Czas	9 sierpnia 378
Miejsce	równina na północny zachód od Adrianopola, Tracja
Terytorium	Tracja
Przyczyna	Konflikt Rzymian z Gotami
Wynik	Zwycięstwo Gotów
Strony konfliktu
Cesarstwo rzymskie Goci
Dowódcy
cesarz Walens† generałowie: Trajan, Wiktor, Rycymer i Sebastian 35 trybunów Fritigern Alateusz Safraks pomniejsi wodzowie plemienni
Siły
7,5 tys. kawalerii 21 tys. ciężkiej piechoty 28 tys. w jednostkach wsparcia 11,5 tys. kawalerii 12,5 tys. ciężkiej piechoty 21 tys. lekkiej piechoty
Straty
ponad 40 tysięcy, w tym cesarz Walens i jego najwyżsi dowódcy ponad 10 tysięcy
Położenie na mapie Turcji miejsce bitwy
41°48′N 26°36′E/41,800000 26,600000
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa pod Adrianopolem – miała miejsce 9 sierpnia 378 roku, na północ od rzymskiego miasta Adrianopol (obecnie Edirne w europejskiej części Turcji). Spotkały się w niej siły wodza wizygockiego Fritigerna i cesarza wschodniorzymskiego Walensa, który zginął w czasie bitwy, zaś jego wojska zostały w niej rozgromione. Starcie to było jedną z największych klęsk w historii Rzymu i ostatnią bitwą, w której Rzymianie zastosowali swoją klasyczną taktykę walki legionami. Od tego czasu bowiem większy nacisk położono na wykorzystanie jazdy i niewielkich mobilnych oddziałów zwanych comitatenses.

Przebieg bitwy znany jest głównie dzięki relacjom ówczesnych historyków rzymskich – Ammianusa Marcellinusa i Orozjusza.