Bitwa pod Kisz – starcie zbrojne pomiędzy armią asyryjskiego króla Sennacheryba (704–681 p.n.e.) i armią babilońskiego króla Marduk-apla-iddiny II (biblijny Merodak-Baladan), wspartą wojskami Elamitów oraz plemion aramejskich, chaldejskich i arabskich, do którego doszło w 703 r. p.n.e. pod miastem Kisz w Babilonii. O bitwie tej wspominają inskrypcje królewskie Sennacheryba i zgodnie z nimi to armia asyryjska odnieść w niej miała zwycięstwo.