Biuro Polityczne KC PZPR

Ten artykuł od 2016-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Biuro Polityczne KC PZPR), „Politbiuro” (ros. политбюро) − główny organ kierowniczy Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, stanowiący odpowiednik egzekutywy na niższych szczeblach. Kierował pracą KC pomiędzy posiedzeniami plenarnymi odbywającymi się nie rzadziej niż raz na cztery miesiące, a także zatwierdzał decyzje Sekretariatu KC kierującego pracą bieżącą, głównie w dziedzinie kontroli wykonania uchwał partii i doboru kadr KC. W jego skład wchodziło zwykle od 9 do 15 członków, posiadających pełne prawo głosu, oraz kilku zastępców członka Biura Politycznego, bez pełnego prawa głosu. Wzorowane na podobnym organie KC KPZR było faktycznym ośrodkiem decyzyjnym władz PRL. Tu zapadały kluczowe decyzje polityczne, a członkowie Biura Politycznego nadzorowali powierzone sobie poszczególne ministerstwa i resorty.