Bogucice

Ten artykuł dotyczy dzielnicy Katowic. Zobacz też: inne miejsca o tej nazwie.

Dzielnica nr 13 Bogucice

Dzielnica Katowic
Budynki przy ulicy Kopalnianej, szpital Zakonu Bonifratrów pw. Aniołów Stróżów, wieża wyciągowa dawnej kopalni „Katowice” na terenie siedziby Muzeum Śląskiego, bazylika św. Szczepana i Matki Bożej Boguckiej, fragment ulicy ks. L. Markiefki z figurą maryjną, kaplica na cmentarzu przy ulicy Wróblewskiego, familoki na ulicy J.I. Kraszewskiego
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miasto	Katowice
Zespół dzielnic	śródmiejski
Data założenia	1 stycznia 1992
Powierzchnia	2,78 km²
Wysokość	260–310 m n.p.m.
Populacja (31.12.2014) • liczba ludności	14 698
• gęstość	5 287 os./km²
Strefa numeracyjna	32
Tablice rejestracyjne	SK
Położenie na mapie Katowic
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Bogucice

Część Katowic
Widok na Bogucice od strony północnej (2011)
Herb
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miasto	Katowice
Dzielnica	Bogucice, Koszutka, Osiedle Paderewskiego-Muchowiec, Zawodzie[1][2]
Data założenia	XIII wiek
W granicach Katowic	15 października 1924
SIMC	0937497
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Bogucice (niem. Bogutschütz) – część oraz dzielnica Katowic, położona w północnej części miasta, na Wzgórzach Chorzowskich, granicząca z Dąbrówką Małą, Szopienicami-Burowcem, Zawodziem, Śródmieściem, Koszutką, Wełnowcem-Józefowcem i miastem Siemianowice Śląskie. Jest jedną z najmniejszych dzielnic miasta i pełni ona funkcje głównie mieszkaniowe oraz związane z działalnością kulturalną, prowadzoną w położonej tutaj Strefie Kultury, w której siedzibę ma Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia oraz Muzeum Śląskie.

Bogucice zostały założone w XIII wieku na prawie niemieckim, zaś pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1360 roku. Były one w średniowieczu jedną z największych wsi w rejonie dzisiejszych Katowic, a w niej została założona najstarsza rzymskokatolicka parafia w Katowicach – parafia św. Szczepana, której początki sięgają lat 1374–1396. Na historycznych terenach Bogucic wykształciły się późniejsze dzielnice miasta: Koszutka i Zawodzie, a także Kuźnica Bogucka, będąca zalążkiem Katowic. Bogucice zachowały charakter rolniczy do XIX wieku wraz z powstaniem hut cynku „Franz” i „Fanny”, a także kopalni „Ferdinand” (późniejsza kopalnia „Katowice”). Przemysł przyczynił się do rozwoju wsi i gwałtownego wzrostu liczby jej mieszkańców. W dniu 15 października 1924 roku Bogucice zostały włączone do Katowic, stając się ich częścią. W 1999 roku zakończono eksploatację w Ruchu „Katowice” kopalni „Katowice-Kleofas”, zaś na początku XXI wieku na jej terenach pokopalnianych wykształcił się nowy obszar miasta – Strefa Kultury, będący miejscem koncentracji placówek kulturalnych, organizacji różnego typu imprez masowych, a także lokalizacji nowych inwestycji mieszkaniowych, w tym Pierwszej Dzielnicy.

Do głównych osi komunikacyjnych Bogucic należy aleja Walentego Roździeńskiego, zaś wewnątrz dzielnicy ulice ks. Leopolda Markiefki i Katowicka, przy której koncentrują się liczne placówki handlowo-usługowe, a także zabytkowe i historyczne budynki głównie z przełomu XIX i XX wieku. Z dzielnicą związany był także polski himalaista Jerzy Kukuczka. Na terenie dzielnicy znajduje się osiedle nazwane jego imieniem. Powierzchnia dzielnicy wynosi 2,78 km², a pod koniec 2020 roku w Bogucicach mieszkało łącznie 13 426 osób.