Brewster SB2A Buccaneer

Brewster SB2A Buccaneer

Brewster SB2A Buccaneer
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Brewster Aeronautical Corporation
Typ	samolot zwiadowczo-bombowy
Załoga	2
Historia
Data oblotu	17 czerwca 1941
Liczba egz.	771
Dane techniczne
Napęd	1× 8-cylindrowy Wright R-2600, 1,200 KM (895 kW)
Wymiary
Rozpiętość	14,33 m
Długość	11,94 m
Wysokość	4,70 m
Powierzchnia nośna	35,2 m²
Masa
Własna	4501 kg
Startowa	6481 kg
Osiągi
Prędkość maks.	441 km/h
Pułap	7590 m
Zasięg	2696 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Brewster SB2A Buccaneer (ang. Bukanier) – dwumiejscowy samolot zwiadowczo-bombowy (SB – scout-bomber) zaprojektowany dla potrzeb amerykańskiej marynarki wojennej w latach 40. XX wieku. Został określony przez historyka Davida Donalda jako „jeden z najgorszych samolotów II wojny światowej”^[1].

Buccaneer był jednosilnikowym średniopłatem o klasycznej konstrukcji budowanym w trzech wersjach różniących się jedynie silnikiem. Wersja dla marynarki wojennej używała silnika Wright R-2600 o mocy 1200 KM (895 kW), budowano także dwie wersje dla US Army Air Corps (poprzednika USAF), wersja A-32 miała silnik Wright Cyclone 14, a odmiana A-32 otrzymała silnik Pratt & Whitney R-2800 "Double Wasp".

W ramach umowy Lend-Lease Act samoloty tego typu dostarczono także do Wielkiej Brytanii, gdzie znane były pod oznaczeniem Bermuda. „Bermudy” w RAF-ie wykorzystywano jako samoloty treningowe oraz do holowania celów powietrznych. Pięć egzemplarzy wyposażonych w silniki Cyclone zostało dostarczonych do brytyjskiego Fleet Air Arm w celach testowych.