Brytyjska Afryka Wschodnia (ang. British East Africa) – obszar we wschodniej Afryce pokrywający się z obszarem współczesnej Kenii, w drugiej połowie XIX wieku opanowany przez Brytyjczyków, który w 1895 roku został brytyjskim protektoratem. Istniał on aż do 1920 roku, kiedy to stał się kolonią brytyjską.