Butrint

Butrint^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Albania
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	III
Numer ref.	570
Region[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1992 na 16. sesji
Dokonane zmiany	1999, 2007 – rozszerzenie strefy ochrony
Obiekt zagrożony	1997-2005
Położenie na mapie Albanii Butrint
39°44′N 20°01′E/39,733333 20,016667
Multimedia w Wikimedia Commons
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Butrint albo Butrinti (alb. Butrint, Butrinti, gr. Βουθρωτός, łac. Buthrotum) – niewielka osada i stanowisko archeologiczne w południowej Albanii przy granicy z Grecją, od 1992 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

W 1997 roku obiekt został uznany za zagrożony w związku ze splądrowaniem miejscowego muzeum w trakcie niepokojów społecznych w kraju. W 2002 roku na terenie wokół wykopalisk ustanowiono Park Narodowy Butrint. W 2005 roku usunięto Butrint z miejsc zagrożonych na Liście UNESCO.

W starożytności istniała tu osada iliryjska (według mitu założona przez uciekinierów z Troi), Troja w miniaturze, uwieczniona przez Wergiliusza na kartach III księgi „Eneidy”,^[1] przekształcona w VII wieku p.n.e. w grecką kolonię i miasto portowe. Butrint stało się w kolejnych stuleciach ważnym ośrodkiem kultu boga Asklepiosa.

W II wieku p.n.e. miasto znalazło się pod rządami Rzymu i funkcjonowało jako ważny ośrodek portowy aż do VI wieku n.e., kiedy to zostało kilkakrotnie spustoszone w okresie wielkiej wędrówki ludów. Później katolickie biskupstwo Buthrotum.

Średniowieczna historia miasta ściśle wiąże się z walkami Bizancjum z Normanami i Wenecjanami, a następnie Wenecją i Imperium Osmańskim.

W Butrincie odkryto resztki murów obronnych, starożytny teatr grecki z III wieku p.n.e., ruiny domów, baptysterium z VII wieku, ruiny łaźni rzymskich i kaplicy z V wieku. Istnieją tu również pozostałości XIV-wiecznego zamku weneckiego.