Historia | |
Położenie stępki |
grudzień 1861 |
---|---|
Wodowanie |
24 kwietnia 1862 |
CS Navy | |
Wejście do służby |
26 maja 1862 |
Los okrętu |
samozatopiony 6 sierpnia 1862 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
ok. 800 t |
Długość |
50,3 m |
Szerokość |
10,7 m |
Zanurzenie |
3,5 m |
Napęd | |
2 kotły parowe napędzające śrubę | |
Prędkość |
8 węzłów (15 km/h) |
Uzbrojenie | |
razem 10 dział (po 3 na burtach, 2 na dziobie i 2 na rufie), żeliwny taran dziobowy | |
Załoga |
232 |
CSS Arkansas – okręt pancerny (taranowiec) marynarki Skonfederowanych Stanów Ameryki, z okresu wojny secesyjnej w USA. Brał udział w walkach na Missisipi w 1862 roku. Był jednym z rzecznych i przybrzeżnych okrętów pancernych konfederatów, budowanych w układzie kazamatowym, gdzie szkielet z dębowych bali obłożonych warstwami sprasowanej bawełny pokrywano żelaznym pancerzem, najczęściej o grubości 50 mm. Ściany kazamaty były pochyłe dla zwiększenia względnej grubości pancerza i zwiększenia odbijania się pocisków, w burtowych, dziobowych i rufowych ścianach kazamaty znajdowały się otwory strzelnicze dla dział. Okręty wojenne południowców były konstruowane – z powodu braku zaplecza w postaci przemysłu ciężkiego i stoczniowego – przy użyciu dostępnego w miejscu budowy materiału, co z założenia stawiało je na straconych pozycjach wobec floty Unii. Krótkie dzieje CSS „Arkansas” dowodzą, że niekoniecznie tak było.