Childebert I

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Childebert I

Posąg Childeberta I
król Franków (Paryż)
Okres	od 511 do 558
Następca	Chlotar I
król Franków (Orlean)
Okres	od 524 do 558
Poprzednik	Chlodomer
Następca	Chlotar I
Dane biograficzne
Dynastia	Merowingowie
Data i miejsce urodzenia	496 Reims
Data śmierci	13 grudnia 558
Miejsce spoczynku	opactwo Saint-Germain-des-Prés
Ojciec	Chlodwig I
Matka	Klotylda
Żona	Ultragotha
Dzieci	Chrodesindis, Chrodoberga

Childebert I (ur. 496 w Reims – zm. 13 grudnia 558) – władca Franków z dynastii Merowingów, jeden z czterech synów Chlodwiga I oraz św. Klotyldy, który podzielił się królestwem Franków po śmierci ojca w 511.

Childebert otrzymał w swej dzielnicy miasto Paryż, kraj rozległy na północ do rzeki Sommy, a na zachód do kanału La Manche i do Armoryki (dzisiejsza Bretania). Jego bracia rządzili w innych częściach byłego królestwa: Teuderyk I w Metz, Chlodomer w Orleanie, a Chlotar I w Neustrii.

W 523 rozpoczął wojnę z królem Burgundii, Godomarem. W bitwie pod Verezonce zginął brat Childeberta, Chlodomer. W 524, po zamordowaniu dzieci Chlodomera przez Chlotara, Childebert zajął miasta Chartres i Orlean.

W późniejszych latach podejmował różne wyprawy przeciw królestwu Burgundii. W 532 oblegał Autun, a w 534 zdobył część królestwa z miastami Mâcon, Genewą i Lyonem. Kiedy Frankowie objęli Prowansję jako schedę po królu Ostrogotów, Witigesie, miasta Arles oraz Marsylia zostały zagwarantowane dla Childeberta przez swoich braci. Aneksja Prowansji została zakończona, z pomocą Chlotara, zimą z roku 536 na 537.

W 531 otrzymał apel od swej siostry Klotyldy, żony króla Wizygotów, Amalaryka. Chrotylda uważała, że ariański król poniżał ją, katoliczkę. Childebert wyruszył z armią i pokonał gockiego króla, zabijając go w bitwie. Chrotylda umarła podczas powrotu do Paryża z niewyjaśnionych przyczyn.

Childebert podejmował później kolejne wyprawy przeciw Wizygotom. W 542 zajął Pampelunę oraz oblegał Saragossę, jednak jego siły zostały zmuszone do wycofania się. Z wyprawy przywiózł do Paryża cenną relikwię, tunikę św. Wincentego, której sława przyczyniła się do wybudowania w bramach Paryża słynnego klasztoru św. Wincentego, znanego później jako St-Germain-des-Prés.

Zmarł 13 grudnia 558, został pochowany w opactwie, które sam ufundował, gdzie jego grób został odkryty w XIX wieku. Pozostawił po sobie żonę Ultragothę i dwie córki Chrodesindis i Chrodobergę^{[potrzebny przypis]}. Childebert I był aktywnym monarchą. Rozszerzył granice swych ziem w większej ilości wojen z sąsiadami niż każdy z jego braci: walczył w Burgundii, w Hiszpanii, Prowansji i w wielu miejscach dawnej Galii. Grzegorz z Tours, współczesny mu historyk, włożył w jego usta słowa: Velim unquam Arvernam Lemanem quae tantae jocunditatis gratia refulgere dicitur, oculis cernere.[1] Childbert był także jednym z najbardziej religijnych synów Chlodwiga, współpracował ze swymi braćmi, uratował swą siostrę, a także ufundował opactwo św. Wincentego jako miejsce spoczynku relikwii świętego.

Ziemie Childeberta, po jego śmierci, zostały przejęte przez Chlotara, który w ten sposób został jedynym królem Franków.