Chlorometan
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
chlorometan
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
chlorek metylu, Freon 40, R 40, UN 1063
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
CH3Cl
|
Masa molowa
|
50,49 g/mol
|
Wygląd
|
bezbarwny gaz o słodkawym zapachu[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
74-87-3
|
PubChem
|
6327
|
|
InChI
|
InChI=1S/CH3Cl/c1-2/h1H3
|
InChIKey
|
NEHMKBQYUWJMIP-UHFFFAOYSA-N
|
|
Właściwości
|
|
Gęstość
|
2,56 g/cm³ (−24 °C)[1]; gaz 920 g/cm³ (20 °C/5 atm)[1]; ciecz
|
|
Rozpuszczalność w wodzie
|
5,32 g/l[2]
|
|
Temperatura topnienia
|
-97,7– -97,2 °C[2]
|
Temperatura wrzenia
|
-24,2– −23,7 °C[2][3]
|
Punkt krytyczny
|
143 °C[1]; 66,8 MPa[1]
|
logP
|
-0,52 (powietrze/woda)
|
Lepkość
|
0,27 cP (20 °C)[1]
|
Napięcie powierzchniowe
|
0,0162 N/m (20 °C)[1]
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[6] skroplony gaz
|
|
|
Zwroty H
|
H220, H351, H373
|
Zwroty P
|
brak wiarygodnych danych
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[6]
|
|
|
Skrajnie łatwopalny (F+)
|
Szkodliwy (Xn)
|
|
|
Zwroty R
|
R12, R40, R48/20
|
Zwroty S
|
S2, S9, S16, S33
|
|
Temperatura samozapłonu
|
618 °C[1]
|
Numer RTECS
|
PA6300000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 1800 mg/kg (szczur, doustnie)
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
dichlorometan, trichlorometan, tetrachlorometan, fluoroform, bromoform, jodoform
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Chlorometan, CH
3Cl – organiczny związek chemiczny, najprostszy przedstawiciel chloroalkanów, chlorowa pochodna metanu. Ma właściwości usypiające[3].
- ↑ a b c d e f g h Rossberg i in. 2005 ↓, s. 5.
- ↑ a b c Methyl chloride, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie psc
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Robert J.R.J. Ouellette Robert J.R.J., J. DavidJ.D. Rawn J. DavidJ.D., Organic Chemistry. Structure, Mechanism, and Synthesis, Elsevier, 2014, s. 17, ISBN 1-306-87645-1, OCLC 881509857 .
- ↑ Francis A.F.A. Carey Francis A.F.A., Robert M.R.M. Giuliano Robert M.R.M., Organic chemistry, wyd. 8, New York: McGraw-Hill, 2011, s. 29, ISBN 978-0-07-340261-1, OCLC 435711008 .
- ↑ a b Chlorometan, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).