Chromatograf gazowy (HP 6890), własność CBMiM PAN. Przez otwarte drzwi od piecyka widać wentylator, odparowywacz i kolumnę kapilarną | |
Akronim |
GC |
---|---|
Klasyfikacja | |
Powiązane metody |
Chromatografia gazowa (ang. gas chromatography, GC) – technika analityczna chromatograficzna, w której fazą ruchomą jest gaz (najczęściej hel, argon, azot wysokiej czystości, coraz rzadziej wodór), a fazą stacjonarną adsorbent lub absorbent, pokrywający nośnik (wypełnienie kolumny lub jej ścianki). Technika GC umożliwia ustalenie procentowego składu mieszanin związków chemicznych, w których występuje ich nawet kilkaset. Stosując klasyczną detekcję (np. z użyciem katarometrów) można dokonać orientacyjnej identyfikacji składników mieszaniny na podstawie ich czasów retencji. Niemal jednoznaczną identyfikację umożliwia użycie spektrometru mas jako detektora (gas chromatography – mass spectrometry, GC-MS).
Chromatografia gazowa jest najczęściej stosowaną metodą do szybkiej analizy złożonych mieszanin związków chemicznych oraz oceny czystości tych związków, zarówno w przemyśle, jak i w rozmaitych laboratoriach. Chromatografię gazową stosuje się m.in. w:
Zaletą chromatografii gazowej jest możliwość użycia bardzo niewielkiej objętości analizowanej substancji – od 0,01 µl do maksymalnie 100 µl.
Oprócz zastosowań typowo analitycznych (takich jak analiza mieszanin związków dających się odparować), chromatografię gazową można stosować także do badań fizykochemicznych powierzchni ciał stałych. W takich zastosowaniach technikę tę można spotkać pod nazwą odwróconej (inwersyjnej) chromatografii gazowej