Cumbia – kolumbijski taniec ludowy, w rytmie 4/4, a także muzyka latynoamerykańska z charakterystycznym rytmem. Typowa cumbia jest elementem folkloru niektórych krajów Ameryki Południowej, jej zmieniona (lekko przyspieszona) wersja – cumbia villera – jest muzyką dyskotekową.
Łączy w sobie elementy trzech kultur współistniejących na terenie Kolumbii: indiańskiej, europejskiej i afrykańskiej. Afrykańskie wpływy są widoczne w rytmice wyznaczanej przez bębny (duży bęben la tambora, tambor llamador zwany tambor macho, tambor alegre (tambor hembra)). Instrumenty melodyczne, jak gaita, czy flauta de milo oraz kolumbijską odmiana marakasów wykonanych z łupiny totumy - maracón, czy inny instrument potrząsany - guache związane są z kulturą indiańską. Hiszpańskie śpiewy i stroje to europejski składnik cumbii[1].
W 2024 roku do tańca nawiązała Angelina Mango w swoim utworze „La noia”, z którym wygrała 74. festiwal w San Remo[2][3].