Curiosity Rover

Curiosity (łazik)
Ilustracja
Inne nazwy

Curiosity

Zaangażowani

NASA

Indeks COSPAR

2011-070A

Rakieta nośna

Atlas V 541

Miejsce startu

Cape Canaveral Space Force Station, Stany Zjednoczone

Cel misji

badania geologiczne, ocena możliwości istnienia życia

Cel misji

Mars

Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji

26 listopada 2011 (15:02 UTC)

Data lądowania

6 sierpnia 2012 (05:17:57 UTC)

Wymiary
Wymiary

4,5 m średnicy, 3 m wys. łazik Curiosity: 3,0 m dług., 2,8 m szer., 2,1 m wys.

Masa całkowita

3893 kg łazik Curiosity: 899 kg

Masa aparatury naukowej

75 kg

Autoportret łazika u podnóża Aeolis Mons (2015)

Curiosity Rover – zautomatyzowane i autonomiczne laboratorium naukowo-badawcze wysłane na Marsa, w ramach programu badawczego Mars Science Laboratory (MSL) w celu oceny możliwości występowania potencjalnych warunków do życia w przeszłości, zbadania możliwości utrzymania się życia organicznego na Marsie, wykonania pomiarów meteorologicznych, poszukiwania pierwiastków biogennych, badania stopnia wilgotności gleby oraz poszukiwania wody i związków mineralnych z nią związanych, przeprowadzenia pomiarów widma wysokoenergetycznego promieniowania naturalnego, zbadania składu skał i gleby oraz określenia charakterystyki możliwych cyklów hydrologicznych na badanej planecie.

Curiosity jest sześciokołowym pojazdem (łazikiem) z zamontowanym oprzyrządowaniem badawczym, ramieniem robotycznym, systemami nawigacyjnymi i komunikacyjnymi, awioniką, oprogramowaniem i autonomicznym źródłem zasilania – radioizotopowym generatorem termoelektrycznym.

Nazwę Curiosity wymyśliła w 2009 roku 12-letnia Clara Ma z miasta Lenexa w stanie Kansas. Jej propozycja okazała się najlepsza z ponad 9 tysięcy zgłoszeń z całych Stanów Zjednoczonych[1].

Polskim wkładem w Curiosity Rover są niechłodzone detektory na podczerwień MCT. Zostały wybrane i zastosowane w przestrajalnym spektrometrze laserowym zaprojektowanym do zbierania informacji o środowisku panującym na Marsie podczas misji Mars Science Laboratory. Detektory zostały opracowane przez firmę VIGO System S.A. z Ożarowa Mazowieckiego[2].

Jak poinformowała NASA, 22 września 2012 roku Curiosity Rover zbadał pierwszy kamień. Skałę wielkości piłki futbolowej badano od 46 do 48 dnia misji. Pierwszy okaz, który został wytypowany, aby przetestować systemy pomiarowe, nosi nazwę N 165. Został poddany działaniu lasera. Rozproszony materiał skalny, który wzbił się w atmosferę, posłużył do zbadania składu mineralnego. Po dokonaniu badań łazik wyruszył w dalszą drogę, pokonując 42 metry, co było najdłuższym dystansem od początku misji. Obszar, w którego stronę zwrócił się łazik, nosi nazwę Glenelg. Dla naukowców jest on interesujący, ponieważ łączą się tam trzy różne typy terenu charakterystyczne dla marsjańskiego krajobrazu[1].

  1. a b Łukasz Żmijewski: Marsjańska misja Curiosity. T. 53. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., 2012, s. 14–19, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. ISBN 978-83-252-1674-0.
  2. Mars wzywa nas. vigo.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-16)]..

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy