Czynniki abiotyczne

Czynniki abiotyczne (z gr. α̉- (a-) lub (an-) - zaprzeczenie, brak, bez (czegoś) + gr. βίος (bios) - życie ), czynniki fizykochemiczne – czynniki ekologiczne natury fizycznej, samodzielnie lub wraz z innymi czynnikami wywierające wpływ na ekosystemy będące na różnym poziomie organizacji.

Czynniki abiotyczne w głównym stopniu kształtują biotop i wpływają istotnie na zamieszkujące go organizmy które muszą na drodze ewolucji przystosować się do nich. Gwałtowne i silne zmiany czynników abiotycznych np. transgresja morska mogą zahamować rozwój dotychczas występujących organizmów oraz zmienić strukturę biocenozy.

Czynniki abiotyczne można podzielić na: edaficzne i klimatyczne^[1][2].

Do czynników abiotycznych zaliczamy:

• ukształtowanie powierzchni terenu,
• skalistość ziemi,
• czynniki chemiczne np.: skład chemiczny atmosfery i wód^[1], zwłaszcza ich zasolenie, natlenienie,
• klimat,
• wilgotność powietrza^[1],
• temperaturę^[1],
• światło^[1],
• ciśnienie atmosferyczne lub ciśnienie hydrostatyczne^[1],
• promieniowanie i jonizację powietrza,
• pole magnetyczne (magnetorecepcja),
• prądy powietrza i morskie^[1].