Samolot sportowy DUS-III „Ptapta” | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Koło Miłośników Lotnictwa przy Zakładach Mechanicznych Plage i Laśkiewicz |
Konstruktor | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji metalowej |
Załoga |
1–2 |
Historia | |
Data oblotu |
10 października 1928 |
Wycofanie ze służby |
1930 |
Liczba egz. |
1 |
Liczba wypadków |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8 m |
Długość |
5,39 m |
Wysokość |
2,14 m |
Powierzchnia nośna |
15 m² |
Masa | |
Własna |
322 kg |
Użyteczna |
244 kg |
Startowa |
566 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
155 km/h |
Prędkość przelotowa |
137 km/h |
Prędkość minimalna |
65 km/h |
Prędkość wznoszenia |
1,8 m/s |
Pułap |
2300 m |
Rozbieg |
110 m |
Dobieg |
220 m |
Współczynnik obciążenia konstrukcji |
7 |
Dane operacyjne |
DUS-III Ptapta – polski samolot sportowy w układzie dwupłatu z końca lat 20. XX wieku, konstrukcji Jerzego Dąbrowskiego i Antoniego Uszackiego, zbudowany przez Koło Miłośników Lotnictwa przy Zakładach Mechanicznych Plage i Laśkiewicz w Lublinie. Samolot został oblatany 10 października 1928 roku i wziął udział w II Krajowym Konkursie Awionetek w Warszawie oraz w I Locie Południowo-Zachodniej Polski. W 1930 roku DUS-III uległ wypadkowi podczas startu do lotu rekordowego i już nie został naprawiony. DUS-III „Ptapta” był drugim (po Skraba ST-3) polskim samolotem sportowym ze szkieletem konstrukcji duralowej.