Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1982 | |||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2000 | |||||||||
Zakończenie kariery |
2013 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
11 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
3 (20 marca 2006) | |||||||||
Australian Open |
SF (2006) | |||||||||
Roland Garros |
SF (2004, 2006) | |||||||||
Wimbledon |
F (2002) | |||||||||
US Open |
SF (2003) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
105 (5 października 2009) | |||||||||
Australian Open |
1R (2003) | |||||||||
Roland Garros |
1R (2003) | |||||||||
Wimbledon |
2R (2003) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Strona internetowa |
David Pablo Nalbandian (ur. 1 stycznia 1982 w Córdobie) – argentyński tenisista pochodzenia ormiańskiego i włoskiego specjalizujący się w grze pojedynczej na nawierzchni twardej[1].
W zawodowym gronie tenisistów Nalbandian zadebiutował w 2000 roku, a karierę zakończył w 2013 roku[2]. W przeciągu swojej kariery wygrał łącznie 11 turniejów rangi ATP World Tour. Pierwsze zwycięstwo odniósł w 2002 roku w Estoril, a ostatnie w sierpniu 2010 w Waszyngtonie. W roku 2005 został mistrzem Tennis Masters Cup, gdzie gra ośmiu najwyżej sklasyfikowanych tenisistów bieżącego sezonu. Dodatkowo w dalszych 13 turniejach Nalbandian był finalistą, w tym wielkoszlemowego Wimbledonu z 2002 roku. Najwyżej w rankingu singlowym klasyfikowany był w marcu 2006 roku na 3. miejscu.
W rozgrywkach gry podwójnej Argentyńczyk osiągnął jeden finał. Najwyżej w zestawieniu deblowym znajdował się na 105. pozycji w październiku 2009 roku.
Jako reprezentant w Pucharze Davisa Nalbandian trzykrotnie osiągnął z reprezentacją finał, w latach 2006, 2008 oraz 2011. W 2006 Argentyńczycy przegrali w finale z Chorwacją, a w 2008 i 2011 z Hiszpanią. Łącznie w barwach narodowych Nalbandian wystąpił w 29 spotkaniach singlowych, z których w 23 wygrał oraz 21 meczach deblowych, z których w 16 zwyciężył.