Dawid III

Dawid III (zm. 1721) – cesarz Etiopii od 1716 do śmierci.

Był synem Ijasu Wielkiego. Na tron wstąpił po serii walk ze swoim bratem Bekaffą, doprowadzając do śmierci cesarza Justusa^[1]. Sprzyjał zwolennikom kybat, doprowadził do objęcia przez jednego z nich, dedżazmacza Gijorgisa, funkcji bitueddeda. Za jego rządów zwołano również sobór, który miał zdecydować, który z rywalizujących sobą prądów teologicznych zostanie uznany za oficjalne wyznanie kraju (kwiecień 1720)^[2]. Prowadzone na nim debaty nie przyniosły zadowalającego rozstrzygnięcia - doszło do zbrojnych starć, w które zaangażował się również monarcha (między innymi poprzez zaciąg muzułmańskich oddziałów użytych następnie podczas masakry klasztoru mnichów wspierających teuahdo, Azezo)^[3].