Demilitaryzacja

Demobilizacja Niemiec 1918 r. Żołnierze są odsyłani w pociągach

Demilitaryzacja (łac. de- 'z (czego), od, wy-' i militaria 'ćwiczenia wojskowe' od militaris 'wojskowy' od miles dpn. militis 'żołnierz') – proces, w którym pozbawia się dany teren wojsk oraz budynków i maszyn o charakterze wojennym. Pojęcie to odnosi się także do rozbrajania formacji militarnych i paramilitarnych (także oddziałów partyzanckich), stanowiąc najczęściej element demobilizacji. Obszar poddany takiemu procesowi nazywany jest strefą zdemilitaryzowaną.

Historycznym przykładem państwa zdemilitaryzowanego są Niemcy, które były częściowo zdemilitaryzowane po I wojnie światowej (strefa zdemilitaryzowana Nadrenii), całkowicie zaś – po II wojnie światowej (do drugiej połowy lat 50. XX w., kiedy to w październiku 1955 r. w RFN powołano do życia Bundeswehrę[1], a niespełna pół roku później w NRDNarodową Armię Ludową[2][3]).

  1. Barbara Cöllen: 60. rocznica powstania Bundeswehry. „Armia parlamentarna”. allegro.pl, 2015-11-21. [dostęp 2022-07-03].
  2. NVA: Von der Freiwilligen-Armee zur Gesamtstreitkraft. ndr.de, 2021-03-01. [dostęp 2022-07-03]. (niem.).
  3. Historia NVA. berlinermauer.pl. [dostęp 2022-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-23)].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in