Diecezja Frascati

Diecezja suburbikarna Frascati

Sede suburbicaria di Frascati

Katedra diecezjalna
Państwo	Włochy
Siedziba	Frascati Curia Vescovile, Piazza Paolo III 10, 00044 Frascati
Data powołania	III wiek
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
metropolia	rzymska
katedra	kościół św. Piotra we Frascati
Biskup diecezjalny	Stefano Russo
Biskup senior	Raffaello Martinelli
Dane statystyczne (2013)
Liczba wiernych • odsetek wiernych	117,7 tys. 94,5 proc.
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych	47 27 20
Liczba parafii	24
Powierzchnia	183 km²
Położenie na mapie Włoch Frascati
Położenie na mapie Lacjum Frascati
41°49′N 12°41′E/41,816667 12,683333
Strona internetowa

Diecezja Frascati (łac. Tusculanus) – diecezja Kościoła rzymskokatolickiego we Włoszech, a ściślej w Lacjum (Frascati). Jest jedną z diecezji suburbikarnych, co oznacza, iż ma równocześnie biskupa diecezjalnego (od 2023 bp Stefano Russo) i biskupa tytularnego z grona kardynałów-biskupów (od 2008 kard. Tarcisio Bertone SDB). Diecezja została erygowana w III wieku.

Początki chrześcijaństwa w okolicy Frascati sięgają czasów apostolskich. Pierwotną siedzibą biskupa było starożytne Labicum. W 1111 siedziba została przeniesiona do Tusculum (Labicum pozostało biskupstwem tytularnym), a w 1191 po zniszczeniu Tuskulum przeniesiono siedzibę do Frascati. Do 1961 była zarządzana przez kardynałów-biskupów.

Wybitnymi kardynałami-biskupami byli m.in. Idzi z Tuskulum (w latach 1122-39), Pedro Julião (1273-76, papież Jan XXI w 1276), Baldassare Cossa (1419, antypapież Jan XXIII w l. 1410-15), Bessarion (1449-68), Alessandro Farnese (1519-1523, papież Paweł III w 1534), Giovanni Pietro Carafa (1550-53, papież Paweł IV w 1555), Odoardo Farnese (1623-26), Lorenzo Corsini (1725-30, papież Klemens XII w 1730), Henryk Benedykt Stuart, ks. Yorku (1761-1803, syn Marii Klementyny Sobieskiej) oraz Francesco Saverio Castiglioni (1821-29, papież Pius VIII w 1829).

Zabytkami sztuki sakralnej w diecezji Frascati są m.in.: kościół Santa Maria z IX w. (wykończony w XIII w.), kościół del Gesù z XVI-XVII w., kościół Kapucynów z XVI w. (z malowidłami G. Romano i A. Circignani) oraz katedra św. Piotra z XVII w. (na planie krzyża greckiego; w zakrystii nagrobek zmarłej w 1852 Mościckiej-Rajewskiej)^[1].