Dihydroksyaceton

Dihydroksyaceton

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 1,3-dihydroksypropan-2-on
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C3H6O3
Masa molowa	90,08 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	96-26-4
PubChem	670
DrugBank	DB01775
SMILES C(C(=O)CO)O
InChI InChI=1S/C3H6O3/c4-1-3(6)2-5/h4-5H,1-2H2 InChIKey RXKJFZQQPQGTFL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,52 g/cm³ (20 °C)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie >930 g/l (20 °C)[2] Temperatura topnienia 83–90 °C[1][3] Temperatura wrzenia 188 °C (rozkład)[1] logP -0,78 Kwasowość (pKa) 12,44
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów sól fosforanowa dilitu Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne sól fosforanowa dilitu Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki). Numer RTECS UC1645000 Dawka śmiertelna LD50 8750 mg/kg (szczur, dootrzewnowo)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Dihydroksyaceton (DHA) – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodanów – trioz. Wśród cukrów zaliczanych do ketoz wyróżnia się najprostszą strukturą. Powstaje na początku rozkładu glukozy^[4]. Substancja używana głównie do produkcji samoopalaczy. Pierwotnie dihydroksyaceton stosowany był w leczeniu cukrzycy. Zabarwienie skóry po zastosowaniu kosmetyku zawierającego dihydroksyaceton jest wynikiem reakcji chemicznej z aminokwasami zawartymi w warstwie rogowej naskórka.