Dikloksacylina
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
kwas (2S,5R,6R)-6-[[3-(2,6-dichlorofenylo)-5-metylo-1,2-oksazolo-4-karbonylo]amino]-3,3-dimetylo-7-okso-4-tia-1-azabicyklo[3.2.0]heptano-2-karboksylowy
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
Dicloxacillinum natricum
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C19H17Cl2N3O5S
|
| Masa molowa
|
470,33 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
3116-76-5
343-55-5 (sól sodowa)
13413-64-1 (sól sodowa, monohydrat)
|
| PubChem
|
18381
|
| DrugBank
|
DB00485
|
| SMILES
|
CC1=C(C(=NO1)C2=C(C=CC=C2Cl)Cl)C(=O)NC3C4N(C3=O)C(C(S4)(C)C)C(=O)O
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C19H17Cl2N3O5S/c1-7-10(12(23-29-7)11-8(20)5-4-6-9(11)21)15(25)22-13-16(26)24-14(18(27)28)19(2,3)30-17(13)24/h4-6,13-14,17H,1-3H3,(H,22,25)(H,27,28)/t13-,14+,17-/m1/s1
|
| InChIKey
|
YFAGHNZHGGCZAX-JKIFEVAISA-N
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
monohydrat soli sodowej
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H315, H319, H334, H335
|
| Zwroty P
|
P261, P305+P351+P338, P342+P311
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
monohydrat soli sodowej
|
|
Szkodliwy
(Xn)
|
|
|
|
| Zwroty R
|
R36/37/38, R42/43
|
| Zwroty S
|
S22, S26, S36/37, S45
|
|
|
| Numer RTECS
|
XH8925000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 3579 mg/kg (szczur, doustnie)
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
J01 CF01
|
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie, domięśniowo, dożylnie
|
|
|
|
Dikloksacylina (łac. Dicloxacillinum) – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny antybiotyk beta-laktamowy należący do grupy penicylin o wąskim spektrum działania. Wykazuje oporność wobec klasycznych plazmidowych penicylinaz. Jest ona oporna na działanie HCl, dlatego można podawać ją doustnie.
Dikloksacylina nie jest stosowana w Polsce[2].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie DBBŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Danuta Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna. Wyd. V. α-medica press, 2009, s. 85. ISBN 978-83-7522-048-3.
