Dimetyloformamid
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
N,N-dimetyloformamid
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
skróty: DMFA, DMF
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C3H7NO
|
Inne wzory
|
HC(=O)N(CH 3) 2, (CH 3) 2NCHO, Me 2NCHO
|
Masa molowa
|
73,09 g/mol
|
Wygląd
|
przezroczysta, bezbarwna ciecz[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
68-12-2, 33513-42-7
|
PubChem
|
6228
|
DrugBank
|
DB01844
|
|
InChI
|
InChI=1S/C3H7NO/c1-4(2)3-5/h3H,1-2H3
|
InChIKey
|
ZMXDDKWLCZADIW-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
formamid, dimetyloacetamid
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Dimetyloformamid, DMF, DMFA, N,N-dimetyloformamid – organiczny związek chemiczny z grupy amidów. Stosowany jako polarny rozpuszczalnik aprotyczny. Miesza się w dowolnym stosunku z wodą oraz wieloma rozpuszczalnikami organicznymi. Czysty związek jest pozbawiony zapachu, jednakże produkt techniczny wykazuje rybny zapach z uwagi na obecność dimetyloaminy. Cząsteczka DMF ma charakter polarny i hydrofilowy. Dzięki temu ułatwia ona zachodzenie reakcji o polarnym mechanizmie, takich jak substytucja nukleofilowa SN2[7]. Ze względu na duży moment dipolowy (3,8 D[5]) ma wysoką temperaturę wrzenia, 153 °C. Jest otrzymywany w reakcji mrówczanu metylu z dimetyloaminą[8].
- ↑ a b c d e Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ AlessandroA. Bagno AlessandroA., GiancarloG. Lovato GiancarloG., GianfrancoG. Scorrano GianfrancoG., Thermodynamics of protonation and hydration of aliphatic amides, „Journal of the Chemical Society, Perkin Transactions 2” (6), 1993, s. 1091, DOI: 10.1039/p29930001091 (ang.).
- ↑ a b c d e f Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie GESTIS
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie PubChem
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b Dipole moments, [w:] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 9-55, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ N,N-Dimethylformamide, karta charakterystyki, ScienceLab, 11 stycznia 2010 [zarchiwizowane z adresu 2011-12-02] . Brak numerów stron w książce
- ↑ Majid M.M.M. Heravi Majid M.M.M., MahdiehM. Ghavidel MahdiehM., LeylaL. Mohammadkhani LeylaL., Beyond a solvent: triple roles of dimethylformamide in organic chemistry, „RSC Advances”, 8 (49), 2018, s. 27832–27862, DOI: 10.1039/C8RA04985H [dostęp 2022-12-28] (ang.).
- ↑ KlausK. Weissermel KlausK., Hans-JürgenH.J. Arpe Hans-JürgenH.J., Industrial Organic Chemistry: Important Raw Materials and Intermediates, Wiley-VCH, s. 45–46, ISBN 3-527-30578-5 .