Dimetylotryptamina, DMT – organiczny związek chemiczny, dwumetylowa pochodna tryptaminy, psychodeliczna substancja psychoaktywna. DMT występuje w małych ilościach w ludzkim organizmie. W temperaturze pokojowej DMT jest białym lub żółtawym krystalicznym proszkiem. DMT zostało otrzymane po raz pierwszy w roku 1931.
DMT występuje w naturze w wielu gatunkach roślin, zwykle razem z 5-MeO-DMT i bufoteniną. Rośliny zawierające DMT są powszechnie używane przez południowoamerykańskie plemiona indiańskie. Dimetylotryptamina zwykle jest głównym składnikiem napoju ayahuasca. DMT jest głównym alkaloidem wielu roślin, między innymi Mimosa hostilis, Diplopterys cabrerana, i Psychotria viridis. DMT jest także pobocznym alkaloidem tabaki robionej z kory Viroli, której głównym alkaloidem jest 5-MeO-DMT. Występuje ono także w roślinach Anadenanthera peregrina i Anadenanthera colubrina, z których otrzymuje się tabakę Yopo i Vilca, w których głównym alkaloidem jest bufotenina.
Dimetylotryptamina zażywana doustnie jest nieaktywna, dopóki nie zostanie przyjęta łącznie z inhibitorem monoaminooksydazy (MAOi) jak na przykład harmalina. Bez MAOI organizm szybko metabolizuje DMT i efekt psychoaktywny nie występuje. Inne drogi podania (iniekcyjnie lub donosowo) powodują pełny efekt psychodeliczny i enteogeniczny, który utrzymuje się przez krótki czas[potrzebny przypis].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie PubChem
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ R.R. Bergin R.R. i inni, Preliminary X-ray crystallographic study of some psychoactive indole bases, „Acta Crystallographica Section B Structural Crystallography and Crystal Chemistry”, 24 (6), 1968, s. 882–882, DOI: 10.1107/s0567740868003365 (ang.).
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie DB
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ N,N-Dimethyltryptamine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-30] (ang.).
- ↑ G. Häfelinger, M. Nimtz, V. Horstmann, T. Benz. Untersuchungen zur Trifluoracetylierung der Methylderivate von Tryptamin und Serotonin mit verschiedenen Derivatisierungsreagentien: Synthesen, Spektroskopie sowie analytische Trennungen mittels Kapillar-GC. „Zeitschrift für Naturforschung B”. 54 (3), s. 397–414, 1999. DOI: 10.1515/znb-1999-0319. [dostęp 2018-03-28].
- ↑ Corothie,E., Nakano,T. Constituents of the bark of Virola sebifera. „Planta Med”. 17 (02), s. 184–188, 1969. DOI: 10.1055/s-0028-1099844.