Dimetylotryptamina

Dimetylotryptamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H16N2

Masa molowa

188,27 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

61-50-7

PubChem

6089

DrugBank

DB01488

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce

substancja psychotropowa grupy I-P

Dimetylotryptamina, DMTorganiczny związek chemiczny, dwumetylowa pochodna tryptaminy, psychodeliczna substancja psychoaktywna. DMT występuje w małych ilościach w ludzkim organizmie. W temperaturze pokojowej DMT jest białym lub żółtawym krystalicznym proszkiem. DMT zostało otrzymane po raz pierwszy w roku 1931.

DMT występuje w naturze w wielu gatunkach roślin, zwykle razem z 5-MeO-DMT i bufoteniną. Rośliny zawierające DMT są powszechnie używane przez południowoamerykańskie plemiona indiańskie. Dimetylotryptamina zwykle jest głównym składnikiem napoju ayahuasca. DMT jest głównym alkaloidem wielu roślin, między innymi Mimosa hostilis, Diplopterys cabrerana, i Psychotria viridis. DMT jest także pobocznym alkaloidem tabaki robionej z kory Viroli, której głównym alkaloidem jest 5-MeO-DMT. Występuje ono także w roślinach Anadenanthera peregrina i Anadenanthera colubrina, z których otrzymuje się tabakę Yopo i Vilca, w których głównym alkaloidem jest bufotenina.

Dimetylotryptamina zażywana doustnie jest nieaktywna, dopóki nie zostanie przyjęta łącznie z inhibitorem monoaminooksydazy (MAOi) jak na przykład harmalina. Bez MAOI organizm szybko metabolizuje DMT i efekt psychoaktywny nie występuje. Inne drogi podania (iniekcyjnie lub donosowo) powodują pełny efekt psychodeliczny i enteogeniczny, który utrzymuje się przez krótki czas.

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie PubChem
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. R. Bergin i inni, Preliminary X-ray crystallographic study of some psychoactive indole bases, „Acta Crystallographica Section B Structural Crystallography and Crystal Chemistry”, 24 (6), 1968, s. 882–882, DOI10.1107/s0567740868003365 (ang.).
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie DB
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. N,N-Dimethyltryptamine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-30] (ang.).
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać G. Häfelinger, M. Nimtz, V. Horstmann, T. Benz. Untersuchungen zur Trifluoracetylierung der Methylderivate von Tryptamin und Serotonin mit verschiedenen Derivatisierungsreagentien: Synthesen, Spektroskopie sowie analytische Trennungen mittels Kapillar-GC. „Zeitschrift für Naturforschung B”. 54 (3), s. 397–414, 1999. DOI: 10.1515/znb-1999-0319. [dostęp 2018-03-28]. 
  6. Corothie,E., Nakano,T. Constituents of the bark of Virola sebifera. „Planta Med”. 17 (02), s. 184–188, 1969. DOI: 10.1055/s-0028-1099844. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in