Diogenes z Seleucji, także Diogenes z Babilonu (Διογένης) (około 238–150 p.n.e.[1]) – stoicki filozof pochodzący z Seleucji nad Tygrysem, uczeń Chryzypa oraz Zenona z Tarsu, którego następcą został jako piąty z kolei scholarcha Stoi[1][2]. Był autorem licznych pism, w tym m.in. O prawach[1]. Powoływał się na niego Cyceron[1][2]. Jego uczniem był Panajtios[2].
W 156/155 p.n.e. przebywał wspólnie z Karneadesem i Kritolaosem jako poseł ateński w Rzymie, dając mieszkańcom miasta okazję do głębszego zapoznania się z filozofią grecką[1][2].