| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Data założenia |
1776, ponownie 9 maja 1787 | ||||
Prawa miejskie |
1776 | ||||
Zarządzający | |||||
Powierzchnia |
409,72 km² | ||||
Wysokość |
52–188 m n.p.m. | ||||
Populacja (01.01.2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 56 | ||||
Kod pocztowy |
49000 | ||||
Tablice rejestracyjne |
АЕ 0000 ХХ (wcześniej 04) | ||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
Położenie na mapie obwodu dniepropetrowskiego | |||||
48°28′N 35°01′E/48,466667 35,016667 | |||||
Strona internetowa |
Dniepr[1] (ukr. Дніпро, Dnipro) – miasto w środkowo-wschodniej części Ukrainy, na obu brzegach Dniepru i u ujścia Samary. Na początku 2021 r., z liczbą 980 948 mieszkańców, Dniepr zajmował 4. miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast[2]. Stolica obwodu dniepropetrowskiego.
W latach 1787–1796 oraz 1802–1926 miasto nosiło nazwę Jekaterynosław (ros. Екатеринослав, Jekatierinosław; ukr. Катеринослав, Katerynosław), w latach 1796–1802 Noworosyjsk (ros. Новороссийск, Noworossijsk; ukr. Новоросійськ, Noworosijśk), w latach 1926–2016 Dniepropetrowsk; (ukr. Дніпропетровськ, Dnipropetrowśk; ros. Днепропетровск, Dniepropietrowsk)[3].
W mieście znajdują się znaczący węzeł kolejowy, metro, międzynarodowy port lotniczy, port nad Dnieprem. Jest to jeden z głównych ośrodków przemysłowych i kulturalno-naukowych Ukrainy[4]. Funkcjonuje hutnictwo żelaza, przemysł metalurgiczny, maszynowy, elektromaszynowy, chemiczny, spożywczy, obuwniczy, drzewny, duża elektrownia cieplna. W czasach sowieckich miało status miasta zamkniętego ze względu na jedną z najważniejszych fabryk rakiet w ZSRR (Jużmasz/Piwdenmasz).
W 1918 r., przy znaczącym udziale Polaków, m.in. prof. Wincentego Tomaszewicza i prof. Władysława Dzierżyńskiego (lekarzy; W. Dzierżyński krótko, ok. roku, był jego prorektorem)[5] utworzono obecny Dnieprzański Uniwersytet Narodowy im. Ołesia Honczara (wydział lekarski). Jego absolwentem jest późniejszy premier (1992–1993) i prezydent Ukrainy (1994–2005) – Łeonid Kuczma.