Dolina Szklarki – dolina potoku Szklarka na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się na posiadającym duże walory przyrodnicze obszarze Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. Mająca ok. 9 km długości dolina ciągnie się od Jerzmanowic poprzez Szklary do Dubia, gdzie jej wylot łączy się z wylotem Doliny Racławki, a płynący dnem potok Szklarka uchodzi do Racławki. Dnem doliny biegnie asfaltowa droga, a sama dolina, mimo że jest częściowo zabudowana, jest atrakcyjna turystycznie. Posiada bowiem zalesione zbocza z licznymi skałkami wapiennymi i ostańcami wierzchowinowymi. Największe z tych ostańców to: Brodło, Witkowe Skały, Łyse Skały, Chochołowe Skały, Cisówki, Kozłowe Skały[1]. Na niektórych z nich wspinają się wspinacze skałkowi[2]. Dużą atrakcję dla speleologów stanowią również znajdujące się w niektórych z nich jaskinie, np. Jaskinia Kręta czy Jaskinia Ciasny Awen.
W dolinie wyróżnić można dwie różniące się części: górną w okolicy Jerzmanowic, która jest szeroka, bezleśna i w dużym stopniu zabudowana, oraz dolną, która bardziej przypomina głęboki, ciasny wąwóz i ma strome zalesione zbocza. Na wschodnim zboczu tego wąwozu wznosi się wysoko ponad wieżą nowego kościoła i lasem potężna skała Brodło[2]. Również na wschodnich zboczach doliny w 1989 r. utworzono rezerwat przyrody Dolina Szklarki w celu ochrony dobrze zachowanych zespołów leśnych i muraw naskalnych. W jego pobliżu znajduje się źródło „Pióro” – duże wywierzysko krasowe[1].
U wylotu doliny w Dubiu istnieją stawy hodowlane, które założone zostały jeszcze w 1850 roku przez rodzinę Potockich. Obecnie hoduje się w nich pstrągi i inne ryby łososiowate.
- ↑ a b Dolinki Podkrakowskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-95-3.
- ↑ a b Tomasz Ślusarczyk: Ostańce Jerzmanowickie i Dolina Szklarki. Przewodnik wspinaczkowy. Kraków: Wspinanie.pl, 2006. ISBN 978-83-917726-4-5.