Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
pokładowy bombowiec nurkujący |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
25 kwietnia 1938 |
Lata produkcji |
1940–1944 |
Wycofanie ze służby |
1945 |
Liczba egz. |
5937 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12,65 m |
Długość |
10,06 m |
Wysokość |
3,94 m |
Powierzchnia nośna |
30,19 m² |
Masa | |
Startowa |
4445–4937 kg |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny Browning M2 kal. 12,7 mm 2 karabiny AMN2 7,62 mm do 1000 kilogramów bomb | |
Użytkownicy | |
US Navy, USMC, USAAF, RNZAF,
Armée de l’air, Marine nationale, Armada de Chile, Meksyk, Maroko | |
Rzuty | |
Douglas SBD Dauntless (Scout Bomber Douglas) – amerykański dwumiejscowy bombowiec nurkujący i samolot rozpoznawczy, jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej z czasów II wojny światowej, przeznaczony do prowadzenia operacji bombowych oraz rozpoznawczych z pokładów okrętów oraz lotnisk na lądzie. Jeden z najbardziej zasłużonych samolotów pokładowych wojny na Pacyfiku.
Bombowce nurkujące SBD Dauntless odegrały kluczową rolę podczas największych bitew pierwszych dwóch lat wojny na Pacyfiku, zwłaszcza podczas bitew na Morzu Koralowym, pod Midway i koło wysp Salomona. W trzech wielkich bitwach 1942 roku zatopiły sześć japońskich lotniskowców, w tym cztery pod Midway. Po zakończeniu tej ostatniej bitwy w Dauntlessy wyposażono nie mniej niż 20 eskadr Marines. Samolot stanowił w tym czasie podstawowy bombowiec nurkujący amerykańskiej marynarki wojennej. Był używany nie tylko na pacyficznym teatrze wojennym – operujące z lotniskowca USS „Ranger” (CV-4) oraz lotniskowców eskortowych Dauntlessy, wzięły udział w alianckim lądowaniu w Afryce północnej, bitwie o Atlantyk, ataku na francuski pancernik „Jean Bart” oraz alianckiej inwazji południowej Francji. Załogom latającym na Dauntlessach zaliczono zestrzelenie wielu samolotów myśliwskich oraz bombowców przeciwnika. Bombowiec ten sprawdził się także w roli samolotu zwalczania okrętów podwodnych, a pod koniec wojny także jako platforma przenoszenia niekierowanych pocisków rakietowych. W trakcie wojny był zastępowany stopniowo w eskadrach operujących z pokładów lotniskowców przez Curtiss SB2C Helldiver.
Dauntlessy uznawane są za jeden z najlepszych samolotów II wojny światowej – dzięki wytrzymałej i niezawodnej konstrukcji oraz łatwości w pilotowaniu miał najniższy stosunek wielkości strat do liczby lotów bojowych spośród wszystkich amerykańskich samolotów pokładowych.
Samolot wyprodukowano w sześciu podstawowych odmianach, z kilkoma dodatkowymi wariantami dla niektórych z nich. Całkowita produkcja tych samolotów sięgnęła łącznie 5936 maszyn wszystkich odmian.