Dragoni

Ten artykuł dotyczy formacji wojskowej. Zobacz też: miejscowość we Włoszech.

Ten artykuł należy dopracować:

od 2022-05 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
od 2020-08 → rozbudować/poprawić wprowadzenie (lead).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dragoni – żołnierze formacji zwanej dragonią, utworzonej we Francji przez Henryka IV w końcu XVI wieku. Walczyli pieszo (jako rodzaj piechoty), a poruszali się konno^[1]. Używali zarówno broni palnej, jak i białej. Od XVIII w. regimenty dragonii coraz częściej walczyły również konno. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów byli żołnierzami autoramentu cudzoziemskiego.

Według najczęściej spotykanej wersji nazwa miała pochodzić od wizerunku smoka (fr. dragon) umieszczanego na sztandarach pierwszych oddziałów tego rodzaju^[2]. Inne wyjaśnienie wywodzi ją od niemieckiego tragen bądź holenderskiego dragen (nosić), co łączyło by się z specyfiką dragonów jako piechoty „(prze)noszonej” na koniach^[3].

W armii Rzeczypospolitej Obojga Narodów pierwsza jednostka dragonii^[a] pojawiła się w wojskach litewskich w roku 1617. Była to licząca 150 żołnierzy chorągiew dowodzona przez przybyłego z Francji poprzez Kurlandię Gabriela Ceridon.