Drezdenko

Drezdenko
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Plac Wileński (Nowy Rynek)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

strzelecko-drezdenecki

Gmina

Drezdenko

Prawa miejskie

1317[1]

Burmistrz

Adam Kołwzan

Powierzchnia

10,72[2] km²

Populacja (31.12.2022)
• liczba ludności
• gęstość


9804[3]
914,6 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 95

Kod pocztowy

66-530

Tablice rejestracyjne

FSD

Położenie na mapie gminy Drezdenko
Mapa konturowa gminy Drezdenko, w centrum znajduje się punkt z opisem „Drezdenko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Drezdenko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Drezdenko”
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Mapa konturowa powiatu strzelecko-drezdeneckiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Drezdenko”
Ziemia52°50′09″N 15°49′52″E/52,835833 15,831111
TERC (TERYT)

0806024

SIMC

0935400

Hasło promocyjne: Drezdenko – tu historia puszcza oko
Urząd miejski
ul. Warszawska 1, 66-530 Drezdenko
Strona internetowa

Drezdenko (dawniej Drzeń, niem. Driesen[4]) – miasto w Polsce położone w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim. Siedziba miejsko-wiejskiej gminy Drezdenko. Leży na pograniczu Pojezierza Wielkopolskiego i Pomorskiego, nad Notecią, 40 km na wschód od Gorzowa Wielkopolskiego.

Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Drezdenko liczyło 9804 mieszkańców[3].

Dawniej Drezdenko należało do Wielkopolski[5][6][7][8][9], od XI wieku notowane było jako wielkopolski gród graniczny o nazwie Drzeń[10][11][12][13]. Po rozpoczęciu w 1138 okresu rozbicia dzielnicowego także zostało przydzielone Wielkopolsce[14]. W latach 1252–1265 po zajęciu przez Barnima I Drezdenko należało do księstwa zachodniopomorskiego[15][16]. W 1296 miasto zostało opanowane przez Brandenburgię[15] i pod koniec XIII wieku włączone do Nowej Marchii[17]. W 1365 Kazimierz III Wielki przyłączył Drezdenko z powrotem do Wielkopolski[18][19][20], jednak już w 1370 miasto ponownie przejęła Brandenburgia i na powrót uczyniła z niego część Nowej Marchii[21], w granicach której od 1408 należało do zakonu krzyżackiego[15], zaś od 1455 znów do Brandenburgii do której Drezdenko przynależało do 1945 roku[22][23].

Od czerwca 1946 znajdowało się ono w województwie poznańskim, zaś już od czerwca 1950 należało do województwa zielonogórskiego. Od czerwca 1975 do grudnia 1998 było częścią województwa gorzowskiego.

  1. Historia Drezdenka. [dostęp 2012-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)].
  2. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 2009-09-23].
  3. a b "Drezdenko" [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-10-24].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Andrzej Moraczewski, Emil Kierski, Starożytności polskie ku wygodzie czytelnika porządkiem abecadłowym zebrane, t. 1, Księgarnia Jana Konstantego Żupańskiego, Poznań 1842, s. 209.
  6. Drezdenko (hasło), [w:] Encyklopedyja powszechna, t. 7: Den.—Eck., Księgarnia Samuela Orgelbranda, Warszawa 1861, s. 391.
  7. Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności, seria II, t. 37, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1921, s. 195.
  8. Listy Krzysztofa Opalińskiego do brata Łukasza, 1641–1653, red. Roman Pollak, Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo, Wrocław 1957, s. 281.
  9. Józef Cabaj, Mieczysław Miszkin, Florian Nowicki, W dorzeczu trzech rzek, Krajowa Agencja Wydawnicza, Szczecin 1987, ISBN 83-03-01931-7, s. 15.
  10. Franciszek Ksawery Piekosiński, Rycerstwo polskie wieków średnich, t. 2, Wydawnictwo Akademii Umiejętności w Krakowie, Kraków 1896, s. 194.
  11. Maria Wojciechowska, Zygmunt Wojciechowski, Polska Piastów, Polska Jagiellonów, Drukarnia św. Wojciecha, Poznań 1946, s. 236.
  12. Włodzimierz Łęcki, Puszcza Notecka, Krajowa Agencja Wydawnicza, Poznań 1983, s. 27.
  13. Włodzimierz Łęcki, Franciszek Jaśkowiak, Wielkopolska. Przewodnik, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1989, ISBN 83-217-2497-3, s. 582.
  14. Jacek Bochiński, Jarosław Zawadzki, Polska – nowy podział terytorialny. Przewodnik encyklopedyczny, Świat Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-72-27259-X, s. 89.
  15. a b c Zbigniew Radacki, Średniowieczne zamki na Pomorzu Zachodnim. Suplement do monografii z 1976 roku, [w:] „Materiały Zachodniopomorskie. Nowa seria”, t. 2–3, z. 2, 2005/2006, s. 24.
  16. Drezdenko (Driesen). zamkilubuskie.pl, 25 grudnia 2008. [dostęp 2021-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  17. Drezdenko. lwkz.pl. [dostęp 2021-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  18. Roman Grodecki, Polska piastowska, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969, s. 506.
  19. Ludwik Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Oficyna Warmińska, Olsztyn 1991, ISBN 83-85410-04-X, s. 31.
  20. Mirosław Szatarski: Historia Ziemi Lubuskiej. ziemialubuska.pl. [dostęp 2021-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  21. Jerzy Topolski, Wielkopolska poprzez wieki, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1973, s. 61.
  22. Marcin Spórna, Słownik najsłynniejszych wodzów i dowódców polskich, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006, ISBN 83-7435-094-6 s. 482.
  23. Studia nad początkami i rozplanowaniem miast nad środkową Odrą i dolną Wartą (województwo zielonogórskie), t. 1: Ziemia lubuska, Nowa Marchia, Wielkopolska, red. Zdzisław Kaczmarczyk, Andrzej Wędzki, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Zielona Góra 1967, s. 170.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy