zimna wojna | |||
Sarawak Rangers (obecnie formacja malezyjskich komandosów) składający się z Ibansa skacze z helikoptera Royal Australian Air Force Bell UH-1 Iroquois w czasie akcji mającej na celu ochronę granicy malajsko-tajlandzkiej przed potencjalnymi atakami komunistów w 1965 r., dwa lata przed wybuchem powstania | |||
Czas |
17 czerwca 1968 – 2 grudnia 1989 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
niestabilna sytuacja polityczna po zakończeniu pierwszego powstania malajskiego | ||
Wynik |
porozumienie | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
|
Drugie powstanie malajskie – konflikt zbrojny toczący się w latach 1968–1989 między rządowymi siłami bezpieczeństwa Malezji a komunistycznymi partyzantami z Armii Wyzwolenia Narodowego Malajów[1].
Przyczyną wojny była sytuacja polityczna po zakończeniu pierwszego powstania malajskiego, w rezultacie czego oddziały partyzanckie uczestniczące w walkach lat 50. przegrupowały się i rozpoczęły kolejną ofensywę antyrządową. Rozpoczęcie konfliktu zbiegło się z napięciami etnicznymi między Malajami a Chińczykami na Półwyspie Malajskim oraz z wojną wietnamską[2]. Wojna zakończyła się 2 grudnia 1989 roku kiedy Komunistyczna Partia Malezji, będąca politycznym zwierzchnikiem rebeliantów, podpisała z rządem porozumienie pokojowe. Zawarcie pokoju zbiegło się z upadkiem bloku wschodniego[3]. Odrębne powstanie zorganizowane przez siły komunistyczne trwało w stanie Sarawak (1960–1990) (powstanie w Sarawaku)[4].