Dystych elegijny

Dystych elegijny (łac. distichon elegiacum) – iloczasowa miara wierszowa wywodząca się ze starożytnej Grecji. Służyła pierwotnie do komponowania elegii, w praktyce ma bardzo szerokie zastosowanie w wielu rodzajach poezji, od fraszek i epitafiów do dłuższych utworów lirycznych.

Dystych elegijny był ulubioną miarą wierszową starożytnej Grecji i Rzymu, jest też do tej pory najchętniej stosowany do kompozycji wierszy pisanych po łacinie. Przyczyną jest bardziej urozmaicony niż w uroczystym i nieco monotonnym heksametrze, wpadający w ucho, "lekki" rytm tego wiersza, przy podobnym stopniu trudności kompozycji.

Budowa dystychu pozwala też, poza wszystkim, na zastosowanie większej liczby wyrazów: w dystychu można pomieścić wyrazy o takiej strukturze metrycznej, jaka uniemożliwia zastosowanie ich w heksametrze.