Back Eorcenberht Catalan Earconberht I. German Eorcenberht of Kent English Eorcenberht (Kent) Esperanto Earcomberto de Kent Spanish Eorcenberht Finnish Eorcenberht French Eorcenberht de Kent Galician Eorcenberht dari Kent ID Eorcenberht del Kent Italian
| król Kentu | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Małżeństwo |
Seksburga |
| Dzieci | |
Earconbert, w niektórych polskich opracowaniach Erkenbert[1] (zm. 14 lipca 664) – król Kentu od 640 do 664 roku.
Był synem Eadbalda i jego żony Emmy, królewny frankijskiej. Według tzw. Legendy świętej Mildredy Earconbert miał starszego brata Eormenreda, który został umyślnie pominięty w sukcesji tronu. Istnieje również możliwość, że obaj bracia rządzili wspólnie gdyż Kent był zwykle rządzony przez dwóch królów, z których jeden odgrywał dominującą rolę.
W 655 roku, po śmierci arcybiskupa Canterbury Honoriusza, mianował jego następcą Deusdedita - był to pierwszy Anglosas na tym stanowisku.
Około 640 roku poślubił Seksburgę, córkę Anny, króla Wschodnich Anglów. Z tego małżeństwa pochodzili:
- Egbert I, zm. 673, król Kentu,
- Hlothere, zm. 685, król Kentu,
- Earcongota, zakonnica w Faremoutiers,
- Ermenilda, żona Wulfhere'a, króla Mercji.
Według późnej legendy, której nie potwierdzają wcześniejsze źródła, miał mieć dwóch bratanków Ethelreda i Ethelberta, synów Eormenreda. Król nie chciał ich krzywdzić, ale jeden z jego ludzi zamordował ewentualnych pretendentów do tronu. Earconbert dla wynagrodzenia tej zbrodni miał ufundować opactwo monasterium famosissimum Wacrinense[2].