Edykt wormacki

Ten artykuł od 2014-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Edykt wormacki – dokument skierowany przeciw Marcinowi Lutrowi i jego zwolennikom, podpisany i ogłoszony przez cesarza Karola V w katedrze wormackiej 26 maja 1521 roku.

Na podstawie edyktu spalono pisma Lutra i jego zwolenników oraz zakazano drukowania książek w całej Rzeszy bez cenzury wydanej przez biskupa. Luter i jego zwolennicy skazani zostali na banicję.

W 1524 roku w Ratyzbonie (niem. Regensburg) powstał związek południowych stanów katolickich z udziałem brata cesarza, Ferdynanda Austriackiego, książąt bawarskich i biskupów z południa Niemiec. Głównym celem związku była realizacja edyktu wormackiego, tj. pozbycie się zwolenników nauk Lutra ze stanów Rzeszy niemieckiej.